W mieście uzdrowiskowym Wiesbaden sport miał szczególne znaczenie dla gości uzdrowiska, zwłaszcza od 1872 roku. Utrata licencji na prowadzenie kasyna oznaczała utratę jednej z głównych opcji rozrywki dla gości uzdrowiska. Aktywność sportowa wkrótce zastąpiła tę opcję. Przewodnik po spa z 1877 roku zawierał między innymi reklamy pływania, strzelania z karabinu, wycieczek łodzią i jazdy na rolkach. Do 1910 roku sport stał się ważną formą rozrywki w Wiesbaden, a przewodnik po uzdrowisku wymieniał wioślarstwo, strzelectwo, jazdę konną i łyżwiarstwo, a także krokiet i tenis ziemny, sporty angielskich klas wyższych, które zadomowiły się w uzdrowiskach wcześniej niż gdzie indziej.

Powstało wiele obiektów sportowych, w tym kilka naturalnych lodowisk. Od 1880 r. w Dietenmühle powstały pierwsze korty do tenisa ziemnego, a od 1889 r. obiekt utrzymywany przez administrację uzdrowiska w parku uzdrowiskowym, tak zwany Blumenwiese. Blumenwiese. Składał się on z dziewięciu kortów i był miejscem najważniejszych międzynarodowych turniejów tenisowych od 1899 roku. W 1905 r. ukończono Tattersall jako krytą arenę jeździecką, a w 1913 r. zbudowano pierwsze pole golfowe. W tym czasie powstało również wiele obiektów sportowych dla innych dyscyplin, np. sala gimnastyczna TV Biebrich na Rathenauplatz w 1896 r. lub boisko sportowe Wiesbadener Sportverein w 1907 r. Kolarstwo szybko się rozprzestrzeniło i powstało wiele klubów kolarskich, np. Radsport-Club 1907 Wiesbaden, Radler-Club Nassovia Frauenstein 1900 lub Radfahrclub RC 1900 z Bierstadt. W tym czasie pojawił się również nowy sport motorowy. Automobilklub Wiesbaden został założony w 1904 roku i organizował wyścigi samochodowe "Rund um den Neroberg" w latach dwudziestych XX wieku. Gimnastyka kobiet pojawiła się na przełomie wieków. W 1896 r. wprowadzono ją w TV Biebrich, a niedługo później w klubach gimnastycznych Wiesbaden, początkowo pod nazwą "Damenriege".

We wczesnych latach dwudziestych XX wieku nastąpiło rozróżnienie między gimnastyką a sportem. Od końca XIX wieku "usportowienie" ćwiczeń fizycznych, które przyszło z Anglii, powodowało problemy dla gimnastyków. Rywalizacja, idea wydajności i zasada rekordu były dla nich obce, a internacjonalizacja również nie pasowała do ich sposobu myślenia. Sport, w tym piłka nożna, został odrzucony przez gimnastyków jako "nieniemiecki".

W czasach nazistowskich rozpoczął się odwrotny trend. Po rozbiciu klubów nastąpiła synchronizacja. Na przykład w Kastel klub gimnastyczny z 1886 r. połączył się z klubem piłkarskim z 1906 r., tworząc w 1934 r. "Verein für Turn- und Rasensport". Klub piłkarski "Borussia" przyłączył się, a w 1939 r. również klub gimnastyczny, tworząc "TSG 1846 Kastel", który istnieje do dziś. Żydowscy członkowie zostali zmuszeni do opuszczenia klubów.

Pod koniec II wojny światowej konieczny był zupełnie nowy start w sporcie. Wkrótce po pierwszych rozmowach z okupantem na temat wznowienia działalności klubowej na przełomie 1945 i 1946 roku, zorganizowany sport mógł być stopniowo wznawiany. Już w latach 50. w Wiesbaden świętowano sport na najwyższym poziomie. Na przykład w czerwcu 1952 r. w Kurhausgarten odbyły się olimpijskie zawody gimnastyczne w Helsinkach, zorganizowane przez Związek Gimnastyczny Wiesbaden. Była to pierwsza okazja dla niemieckich sportowców do wzięcia udziału w Igrzyskach Olimpijskich po II wojnie światowej, ponieważ Niemcy nie kwalifikowały się jeszcze do udziału w Londynie w 1948 roku.

Klub Sportów Wodnych Schierstein (WSV) kładł duży nacisk na połączenie sportu i spotkań towarzyskich. 20 sierpnia 1949 r. zorganizował pierwszy po II wojnie światowej festiwal portowy w Schierstein. Była to impreza sportowa z atrakcjami takimi jak wyścigi składanych łodzi, zawody wędkarskie i skoki narciarskie. W porcie i jego okolicach WSV nadal utrzymuje dobre stosunki z wieloma innymi klubami: Wiesbadener Yachtclub, Schwimmclub Wiesbaden 1911 e.V., Motorbootclub Mittelrhein, Wassersport Wiesbaden i Rudergesellschaft Wiesbaden-Biebrich dzielą port sportowo-rekreacyjny.

Hokeiści z Wiesbaden Tennis and Hockey Club (WTHC) byli równie kreatywni zimą 1949/50. W sali gimnastycznej przy Boseplatz (obecnie Platz der Deutschen Einheit) grali w hokeja halowego, który w tamtych czasach był nieznany. Założony w 1905 roku WTHC jest nadal bardzo aktywny i odnosi sukcesy w hokeju, ale jest także jednym z największych z 23 klubów tenisowych w mieście.

Sport, który dziś jest albo w blasku reflektorów, albo co najwyżej uprawiany na ukrytych podwórkach, był naturalną częścią lokalnego życia w Biebrich w latach 50-tych: boks amatorski. Uczestnictwo w zawodach bokserskich organizowanych przez TV Biebrich, której drużyna walczyła w drugiej najwyższej lidze, było tak samo częścią każdego niedzielnego dwutygodnia, jak chodzenie na boisko piłkarskie. Z Kostheim pochodził późniejszy zawodowy bokser Konrad (Conny) Rudhof, który w 1959 r. został mistrzem Niemiec w wadze półciężkiej.

Sportowcy z Wiesbaden osiągali również krajowe i międzynarodowe sukcesy w wielu innych dyscyplinach sportowych. Najlepsza drużyna tenisa stołowego w mieście w latach 50. pochodziła ze Sportverein Wiesbaden 1899 e.V. (SV Wiesbaden), grupa prowadzona przez Wernera Rollera i Kurta Seiferta była przez wiele lat mistrzami Hesji i wicemistrzami Niemiec w latach 1950-53. Kolarze amatorzy z RSK "Sturmvogel" Wiesbaden odnieśli nie mniej niż 87 zwycięstw w 1950 roku. Klub sam również organizował wyścigi, nawet sześcioetapową przejażdżkę na dystansie 1200 km w 1953 r., rozpoczynającą się na Elsässer Platz i kończącą na stadionie w Wiesbaden. Najbardziej znanymi kolarzami okresu powojennego byli Valentin Petry, Walter Hundertmarck i Franz Reitz z Frauenstein. Kolarze z Wiesbaden byli również nieomylni w piłce: w 1948 i 1950 roku duet kobiet Abel/Wiedemann z RC Stephan Wiesbaden dwukrotnie został mistrzem Niemiec w bike polo, które zostało wynalezione w 1941 roku przez Arthura Seiba z Bierstadt jako elegancka odmiana bike polo dla kobiet.

Gracze badmintona zawsze odnosili sukcesy. Zawodnicy badmintona założyli swoją organizację parasolową 18 stycznia 1953 r. w Kurhaus w Wiesbaden po tym, jak dzień wcześniej zorganizowali pierwsze indywidualne mistrzostwa Niemiec w badmintonie w Schlossreithalle. Sprzedawca sportowy z Biebrich Fred Haas (1922-96) wezwał do zorganizowania "zawodów badmintona" z okazji targów artykułów sportowych. Z szeregów TV Biebrich powstał już Biebricher Badminton Club (BBC), później 1st Wiesbaden Badminton Club (1953) i sekcja badmintona Grün-Weiß Wiesbaden (1956).

Największy syn piłkarza Wiesbaden pochodzi z Biebrich: Jürgen Grabowski początkowo grał w Biebrich 19 i Biebrich 02, dla których rywalizował w Hessenlidze od 1962 roku. W 1965 roku przeszedł do Eintrachtu Frankfurt, gdzie pozostał do 1980 roku. Grabowski rozegrał 44 mecze międzynarodowe w reprezentacji Niemiec - a 7 lipca 1974 roku, w dniu swoich 30. urodzin, został mistrzem świata w piłce nożnej.

Piłkarze Sportverein Wiesbaden zapisali się również w historii niemieckiego sportu. Niebiesko-pomarańczowi byli pierwszą niemiecką drużyną, której po wojnie pozwolono rozegrać mecz piłkarski na belgijskiej ziemi. Sportverein Wiesbaden wygrał 4:0 przed 10 000 widzów w Gandawie, a trenerem był nie kto inny jak Helmut Schön. Największe sukcesy klub święcił w latach 1965 i 1966, kiedy to dwukrotnie dotarł do finału amatorskich mistrzostw Niemiec - i dwukrotnie przegrał z Hannoverem 96.

Innym wybitnym sportowcem z korzeniami w Wiesbaden jest hokeista Stefan Blöcher, który rozpoczął swoją karierę w WTHC i został uznany za "najlepszego gracza na świecie" w 1987 roku. Kilkakrotnie został mistrzem Niemiec i mistrzem Europy, a także wicemistrzem świata i zdobył dwa srebrne medale olimpijskie. Waldemara Schanza, który był mistrzem Niemiec, mistrzem Europy, wicemistrzem świata i zdobywcą Pucharu Świata, przyciągnęły do Wiesbaden doskonałe warunki treningowe.

W 2015 roku niektórzy sportowcy i kluby z Wiesbaden od wielu lat należą do krajowej, a nawet międzynarodowej czołówki w wielu dyscyplinach sportowych. W siatkarskiej Bundeslidze kobiety z VC Wiesbaden (VCW) osiągnęły swój największy sukces w 2010 roku, zajmując drugie miejsce. Judo od dziesięcioleci jest rozgrywane na pierwszorzędnym poziomie. Z Wiesbaden pochodzi kierowca wyścigowy Nico Rosberg, który był wicemistrzem świata Formuły 1 w 2014 i 2015 roku oraz mistrzem świata w 2016 roku. Pływacy z Klubu Pływackiego Wiesbaden (SCW) niespodziewanie zostali drużynowymi mistrzami Niemiec w 2008 roku.

W okresie powojennym sytuacja obiektów sportowych w Wiesbaden była początkowo skromna. Schlossreithalle była jedynym dużym obiektem i centrum treningowym dla wielu dyscyplin sportowych w tamtym czasie. Na początku lat 50. musiała ustąpić miejsca nowemu budynkowi, a jego następca został zbudowany dopiero później. Przez długi czas hala sportowa na Elsässer Platz, która została otwarta w 1959 roku, była jedyną większą atrakcją. W 1989 r. hala przy Zweite Ring została otwarta na potrzeby regionalnego festiwalu gimnastycznego, gdzie przez wiele lat drużyna siatkarska VCW rozgrywała mecze ligi krajowej, a JC Wiesbaden organizowało mecze ligi krajowej judo. Duża hala sportowa na Platz der Deutschen Einheit jest używana przez VCW jako miejsce rozgrywek, a szkoła Elly Heuss jako szkolna hala sportowa od 2014 roku. Największym obiektem sportowym na świeżym powietrzu jest Helmut-Schön-Park. Od czasu wybudowania Brita-Arena w bezpośrednim sąsiedztwie w 2007 roku, miasto ma do dyspozycji nowoczesny obiekt sportowy dla około 12 000 widzów.

Wiesbaden zasłynęło również w innych dziedzinach jako organizator wielu ważnych wydarzeń sportowych. Przede wszystkim jest to tradycyjny turniej jeździecki w Zielone Świątki, który jest organizowany przez Wiesbaden Riding and Driving Club od 1929 roku. W latach 2007-16 w Wiesbaden odbywał się "Ironman Germany 70.3" - "najtrudniejsze pół dnia" z pływaniem na dystansie 1,9 km, 90-kilometrową jazdą na rowerze i finałowym półmaratonem. Jako młoda dyscyplina sportowa, triathlon był strzałem w dziesiątkę: w imprezie z metą przed Kurhausem wzięło udział do 90 000 widzów.

Coroczny Bal Olimpijski Noc Heskiego Sportu w Wiesbaden's Kurhaus jest zawsze eleganckim wydarzeniem w październiku. Jeszcze ważniejszy jest "Ball des Sports" pod patronatem prezydenta federalnego, który odbył się w Wiesbaden w 1977 r. i od 1992 do 2001 r., a od 2007 r. był organizowany w Rhein-Main-Hallen, a w 2015 r. w Wiesbaden Kurhaus. Każdego roku robi się również świątecznie, gdy Tanz-Club Blau-Orange Wiesbaden, jeden z dziesięciu największych tanecznych klubów sportowych w Niemczech, zaprasza gości na turniej tańca o "Wielką Nagrodę Miasta Wiesbaden" w Kurhaus.

Wiesbaden-Klarenthal jest siedzibą Federalnego Centrum Sportu i Łucznictwa (BLZ) oraz biura Niemieckiego Związku Strzeleckiego (DSB ). W Wiesbaden znajduje się również siedziba Niemieckiego Związku Golfa (DGV), organizacji zrzeszającej kluby golfowe i pola golfowe w Niemczech.

Sport popularny jest jednak najważniejszy dla Wiesbaden. Około 67 800 osób jest obecnie zrzeszonych w około 240 klubach gimnastycznych i sportowych.