Historia Automobilklubu Wiesbaden rozpoczyna się wraz z wyborem pierwszego zarządu w osobach Otto Heinricha Adolfa Henkella, Hermanna Schmidta i Paula Zinka w dniu 24 marca 1904 r. Pierwsze działania sportowe miały miejsce w tym samym roku, kiedy klub był odpowiedzialny za punkt kontrolny podczas słynnego "Wyścigu Gordon-Bennet" w Taunus. Wśród uczestników znalazły się tak znane nazwiska jak Ettore Bugatti, Carl i Richard Benz, August Horch i Wilhelm von Opel. Pierwszy Turniej Samochodowy w dniach 21 i 22 maja 1921 r. składał się z rajdu do Wiesbaden i wyścigu na torze Opla w Rüsselsheim. W 1928 r. turniej po raz pierwszy stał się międzynarodowy.

Uroczyste bale w Kurhaus, targi motoryzacyjne z konkursem piękności o "Złotą Wstęgę", wspinaczka górska na Hohe Wurzel i wyścig "Dookoła Neroberg" (odbywający się corocznie w latach 1923-33) były wyjątkowymi wydarzeniami sportowymi i towarzyskimi dla miasta z udziałem uczestników z całej Europy. Na 12,5-kilometrowym torze Neroberg, z 87 zakrętami i znacznymi różnicami wysokości, wzięli udział wszyscy, którzy w tym czasie uprawiali sporty motorowe w Niemczech i krajach sąsiednich. Po raz pierwszy zastosowano również w pełni elektryczny pomiar czasu. Rozwój ten został gwałtownie przerwany w 1934 r. przez rozwiązanie automobilklubów w czasach nazistowskich.

Nowy początek rozpoczął się 7 maja 1948 r., a w 1951 r. wystartował pierwszy niemiecki etap długodystansowy po II wojnie światowej. W kolejnych latach Rajd Wiesbaden stał się zdecydowanym faworytem w europejskich rajdach samochodowych, aż do jego zakończenia w 1971 roku. Po przebudowie toru Hockenheimring w 1966 roku, Wiesbadener Automobilclub rozpoczął międzynarodowy wyścig torowy z Grand Prix Hockenheim. Ponieważ jednak ryzyko finansowe związane z tak dużymi wydarzeniami nie było już dla klubu opłacalne, zdecydował się on zaprzestać organizacji tych wyścigów w 1984 roku. W 2011 r. klub reaktywował jednak Rajd Wiesbaden.