Urodzony: 5 września 1874 w Wiesbaden
zm.: 15 marca 1917 r. w Moguncji

Joseph Baum był najstarszym synem współwłaściciela firmy tekstylnej Nassauische Leinenindustrie Joseph Maier Baum, Salomona Bauma (1844 - 1899). W 1898 roku dołączył do firmy, którą później prowadził wraz z młodszym bratem Hermannem (1877 - 1923) w trzecim pokoleniu. Joseph Baum, który był członkiem "Loży Nassau" i Stowarzyszenia Upiększania Wiesbaden, był szczególnie zainteresowany społecznymi konsekwencjami industrializacji dla warunków życia pracowników i drobnych kupców.

W 1910 r. opublikował "Ein soziales Problem des Kaufmannstandes" (Problem społeczny klasy kupieckiej), który został wydany przez lokalne stowarzyszenie kupców. Jego pomysł założenia ośrodków rekreacyjnych dla osób pracujących w handlu i przemyśle został doceniony daleko poza granicami Wiesbaden. W grudniu 1910 r. powstało Deutsche Gesellschaft für Kaufmannserholungsheime, którego został przewodniczącym. Z okazji inauguracji "Domu Cesarza Wilhelma" w Wiesbaden (obecnie Dom Josepha Bauma) w 1913 r. otrzymał tytuł "Królewskiego Radcy Handlowego", a w tym samym roku Ernst Ludwig I, Wielki Książę Hesji-Darmstadt, odznaczył go Krzyżem Rycerskim I Klasy.

Grób Josepha Bauma znajduje się na cmentarzu żydowskim przy Platter Straße (cmentarze żydowskie). Ze swoją żoną Alice Haymann (zwaną Liesel, 1876-1942) miał dwie córki: Gertrude Klarę (ur. 1903) i Edith Amalie (ur. 1907). Na początku lat trzydziestych Alice Baum po raz drugi wyszła za mąż za oficera medycznego dr Nathana Nikolausa Hessa (zm. 1939). Rodzina była prześladowana przez nazistowski reżim ze względu na swoje żydowskie pochodzenie. Dwóm córkom udało się uciec do USA, jednak próba podążenia za nimi przez matkę nie powiodła się, ponieważ Alice Hess nie otrzymała wizy. W sierpniu 1942 r. została deportowana z Wiesbaden do Theresienstadt, gdzie zmarła w październiku tego samego roku.