Adam Henkell (1801-1866) rozpoczął produkcję wina musującego w Moguncji w 1856 roku. W 1832 roku założył wraz ze wspólnikiem firmę Henkell & Cie zajmującą się eksportem wina. Sukces marki wina musującego Henkell Trocken sprawił, że siedziba firmy w Moguncji stała się zbyt mała. Wino zostało stworzone w 1894 roku, opatrzone znakiem towarowym w 1898 roku i sprzedawane z takim sukcesem na przełomie wieków, że 50 małych winiarni w Moguncji pilnie domagało się bardziej hojnego rozwiązania. Do 1906 roku wyprodukowano już trzy miliony butelek. Otto Heinrich Adolf Henkell, wnuk założyciela firmy Adama Henkella, zlecił budowę nowego zakładu produkcyjnego w Biebrich przy Biebricher Allee, która w tamtym czasie była jeszcze niezależna, zgodnie z planami architekta Paula Bonatza. Budynek, jedna z najnowocześniejszych piwnic na wino musujące w Europie, został zainaugurowany 27 listopada 1909 roku.

Hojność klienta i jego architekta znajduje odzwierciedlenie w architekturze neoklasycystycznego budynku, który łączy w sobie elementy greckiego i rzymskiego antyku, a także baroku i klasycyzmu. Ostatecznie trójskrzydłowy budynek, z zapożyczeniami z barokowej architektury pałacowej, łączy w sobie potrzeby zarówno okazałej reprezentacji, jak i nowoczesnej produkcji przemysłowej. Od czasu wzniesienia budynku technologia była stale modernizowana. Metoda disgorgingu, czyli ręcznego usuwania drożdży z butelek, od dawna odbywa się poprzez fermentację w klimatyzowanych kadziach ze stali nierdzewnej. Historyzująca fasada budynku Bonatz od samego początku nadawała nowemu modnemu napojowi, jakim jest wino musujące, aurę tradycji. Ściśle klasycystyczny marmurowy hol został pomalowany w stylu rokoko dopiero pod koniec lat dwudziestych XX wieku.

Od samego początku Otto Heinrich Adolf Henkell skupiał się na konsekwentnej reklamie produktu marki. W 1904 roku "budżet reklamowy" Henkell Trocken wyniósł 100 000 marek. Henkell zatrudnił najlepszych ilustratorów swojej epoki, w tym Thomasa Theodora Heine i Olafa Gulbranssona, którzy byli znani z bystrych karykatur politycznych. Dowcipne motywy pojawiły się w "Simplicissimus" i "Jugend".

Karl Henkell był partnerem w firmie wraz ze swoim bratem Otto od 1911 roku. Od 1935 roku Henkell & Co. produkowała również małe butelki pod nazwą "Pikkolo". Stała się ona synonimem wina musującego w ćwierćbutelkach. Obecnie Henkell Trocken jest eksportowany do ponad 70 krajów na całym świecie.

W 1948 roku zarządzanie firmą przejął Otto Hubertus Henkell, syn Karla Henkla. Sektkellerei Henkell & Co., która w 1987 r. połączyła się z Schiersteiner Söhnlein Rheingold AG, ostatecznie stała się środkowoeuropejskim dostawcą win musujących, win i alkoholi wysokoprocentowych. Po fuzji firma kontynuowała działalność jako Henkell & Söhnlein Sektkellereien KG, a od 2009 roku jako Henkell & Co, Sektkellerei KG.

Grupa Henkell jest obecna w dziesięciu krajach, od Francji po Ukrainę. W 1960 r. firma weszła na rynek wódki Gorbatschow, a w 1975 r. Henkell & Co. przejęła Sektkellerei Carstens KG w Neustadt an der Weinstraße. W 1987 r. założono Hungarovian AG, węgierskiego lidera rynku win musujących, a w 1995 r. Kurpfalz Sektkellerei AG w Speyer. W 1996 roku Henkell & Söhnlein Polska została założona w Warszawie. W 1997 roku Henkell & Söhnlein przejął Deinhard AG w Koblencji, a w 1999 roku kwalifikowaną większość udziałów w Bohemia Sekt w Czechach. Inne firmy, takie jak producent win musujących Menger-Krug w Deidesheim oraz marki Kupferberg Gold i Scharlachberg Meisterbrand zostały przejęte w kolejnych latach, podobnie jak grupa napojów w Rumunii.

Hans-Henning Wiegmann jest dyrektorem generalnym Henkell & Co. Sektkellerei od 1992 roku. W 2015 r. roczny obrót Grupy Henkell wyniósł 689,1 mln euro.