Miasto powiatowe Görlitz jest najbardziej wysuniętym na wschód miastem Niemiec i największym miastem Górnych Łużyc. Położone jest nad Nysą Łużycką, która po II wojnie światowej została uznana za granicę z Polską. Od tego czasu część miasta na wschód od rzeki należy do sąsiedniego kraju jako niezależne miasto Zgorzelec.

Pierwsze osady w regionie sięgają późnego neolitu. Znaleziska monet z brązu z późnego okresu cesarstwa wskazują na ślady rzymskie. Po tym, jak obszar ten został opuszczony w okresie migracji, plemiona słowiańskie nie osiedliły się ponownie aż do VII wieku. Z powodu konfliktu między Czechami, Polską i Świętym Cesarstwem Rzymskim dochodziło do częstych zmian władców, co utrudniało rozwój osadnictwa.

Dopiero w 1071 roku Görlitz zostało wspomniane w akcie darowizny od króla Henryka IV. Wraz z ufortyfikowaniem miasta i osiedleniem się kupców w XII wieku, wioska rozwinęła się w średniowieczne miasto. Dalsze spory o jurysdykcję doprowadziły do przyłączenia Görlitz do Elektoratu Saksonii w kwietniu 1636 roku.

Po Kongresie Wiedeńskim w 1815 r. miasto zostało włączone do pruskiej prowincji Śląsk, a jednocześnie powiat Görlitz został utworzony w ramach okręgu administracyjnego Liegnitz. W okresie pruskim nastąpiła industrializacja, a tym samym rozkwit gospodarczy miasta.

Po podziale Śląska po I wojnie światowej Görlitz stało się częścią zachodniej prowincji Dolnego Śląska. W czasach narodowego socjalizmu próby zniszczenia synagogi nie powiodły się, dzięki czemu dziś Görlitz ma jedno z niewielu nienaruszonych żydowskich miejsc kultu w Saksonii.

Po podziale miasta pod koniec II wojny światowej, miasto zostało uznane na arenie międzynarodowej poprzez podpisanie umowy między Polską Rzeczpospolitą Ludową a Niemiecką Republiką Demokratyczną w sprawie uznania granicy na Odrze i Nysie. Wraz ze zjednoczeniem Republika Federalna Niemiec ostatecznie uznała tę granicę, a Görlitz stało się niezależnym miastem w nowo utworzonym okręgu administracyjnym Drezna.

W dniu 5 marca 1991 r. nadburmistrz Lechner i radny miasta Erward przypieczętowali partnerstwo obu miast podczas wizyty w Wiesbaden i podpisali Złotą Księgę stolicy kraju związkowego Hesji podczas uroczystej ceremonii. Wiesbaden wsparło polityczne i społeczne przemiany w Görlitz w okresie zjednoczenia kraju łączną kwotą 4,4 miliona marek. Na przykład kliniki Horsta Schmidta wsparły Centrum Kliniczne w Görlitz, a przedsiębiorstwo transportowe miasta partnerskiego otrzymało autobusy Wiesbaden w celu dalszej rozbudowy lokalnego transportu publicznego.

Obecnie szkoła Helene Lange w Wiesbaden organizuje coroczne wymiany uczniów i umożliwia młodym ludziom odbycie stażu społecznego w mieście partnerskim.