Helmut Schmidt urodził się w Hamburgu 23 grudnia 1918 roku.

Po uwolnieniu z brytyjskiej niewoli po II wojnie światowej studiował ekonomię i nauki polityczne do 1949 roku. W tym samym czasie stał się aktywny politycznie w SPD. Po studiach został zatrudniony w hamburskim Ministerstwie Gospodarki i Transportu.

W 1953 r. został po raz pierwszy wybrany do niemieckiego Bundestagu, w którym zasiadał do 1987 r. (z wyjątkiem lat 1961-1965). W latach 1961-1965 pełnił funkcję senatora spraw wewnętrznych w Hamburgu i zyskał dużą popularność dzięki zarządzaniu kryzysowemu podczas burzy w 1962 roku. W polityce federalnej został liderem partii parlamentarnej i zajmował różne stanowiska ministerialne, zanim został wybrany piątym kanclerzem Republiki Federalnej Niemiec w 1974 roku.

W tej funkcji został przyjęty przez burmistrza Rudiego Schmitta w ratuszu w Wiesbaden 11 marca 1978 roku. Schmidt był zaszczycony i podziękował mu za uprzejme zaproszenie. Następnie podpisał Złotą Księgę miasta.

Po porażce jego socjalliberalnej koalicji, został zastąpiony na stanowisku kanclerza federalnego przez Helmuta Kohla w 1982 roku. Jego polityka bezpieczeństwa była kontynuowana przez nowy rząd i doprowadziła do dalszego zbliżenia między Wschodem a Zachodem. Jako współredaktor tygodnika "Die Zeit", Schmidt był w dużej mierze aktywny jako dziennikarz i doradca od 1983 roku.