Jako ewangelicki pastor luterański i funkcjonariusz kościelny był jednym z najbardziej znanych wewnętrznych krytyków Niemieckiej Republiki Demokratycznej i czołowym członkiem Nowego Forum, które było w dużej mierze odpowiedzialne za protesty w NRD. Podczas zjednoczenia był członkiem Volkskammer w Berlinie Wschodnim z ramienia nowo utworzonego Sojuszu 90.

Po zjednoczeniu początkowo kierował Biurem Ewidencji Stasi, a następnie pracował jako publicysta. Jako przewodniczący stowarzyszenia "Gegen Vergessen - Für Demokratie" (Przeciw Zapomnieniu - Dla Demokracji) był zaangażowany w badanie zbrodni niesprawiedliwego reżimu NRD.

Opuścił to stanowisko w marcu 2012 r., kiedy został wybrany przez Zgromadzenie Federalne w sposób bezpartyjny na jedenastego prezydenta Republiki Federalnej Niemiec.

Podczas swojej inauguracyjnej wizyty w Hesji, 15 marca 2013 r. odwiedził Wiesbaden. Burmistrz Müller pogratulował mu wyboru na najwyższy urząd w Niemczech i życzył wielu sił i sukcesów. Gauck podziękował za ciepłe przyjęcie, a następnie, podobnie jak jego poprzednicy, podpisał Złotą Księgę miasta.