Hohlwein, Ludwig

Plakacista, grafik, architekt

urodzony: 27.07.1874 w Wiesbaden

zm.: 15.09.1949 w Berchtesgaden

Hohlwein, syn mistrza ślusarskiego i fabrykanta Jakoba Karla Hohlweina oraz jego żony Hermine (z domu Plank), był jednym z najbardziej rozchwytywanych przedstawicieli sztuki reklamowej w pierwszej połowie XX wieku. Studiował architekturę na Królewskim Uniwersytecie Technicznym w Monachium pod kierunkiem Friedricha von Thierscha, jednego z najważniejszych malarzy i architektów historyzmu.

Początkowo jako architekt, Hohlwein pracował w monachijskiej fabryce mebli Anton Pössenbacher, a od 1903 roku prowadził własną działalność gospodarczą. W 1914 roku został mianowany profesorem królewskim. Jako projektant wnętrz przyjmował zlecenia na wyposażenie liniowców oceanicznych, hoteli i domów towarowych. Jego twórczość obejmuje meble, szkło, kufle do piwa, lampy, kafelki, tablice pamiątkowe, znaczki i okładki książek, a także ekslibrisy i pocztówki.

Jednak jego praca skupiała się na plakatach reklamowych. Tutaj rozwinął niepowtarzalny styl pustego wina. Aby podkreślić poszczególne elementy obrazowe, obszary światła i cienia były silnie skontrastowane, co nadawało plastyczności przedstawieniu. Jego prace pozostawały pod wpływem jego nauczyciela i mecenasa von Thierscha, secesji, a później nowego obiektywizmu.

Artysta, znany jako "monachijski król plakatu", tworzył plakaty reklamowe dla znanych firm przemysłowych, takich jak Hacker-Bräu, Paulaner, Spaten-Bräu, Audi, Leica, Zeiss, Mercedes, M. A. N., BMW, Bahlsen, Erdal, Kaffee Hag, Märklin, Pelikan i branży turystycznej. Znane są jego plakaty na Światowe Targi w Brukseli w 1910 roku, Zoo Hellabrunn w Monachium, Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Garmisch-Partenkirchen w 1936 roku oraz reklama kosmopolitycznego miasta uzdrowiskowego Wies baden (około 1925 roku). Powstała tu również jedna z pierwszych marek designerskich: Wraz z fabryką papierosów Menes stworzył tak zwane papierosy L'Hohlwein i zaprojektował dla nich własne opakowanie. Hohlwein był reprezentowany na wielu wystawach w Monachium i Berlinie.

Od 1933 roku był członkiem Izby Sztuk Pięknych Rzeszy i otrzymał szereg zleceń na plakaty propagandowe NSDAP. Zakaz wykonywania zawodu nałożony w 1945 roku został zniesiony rok później.

Ludzie i zwierzęta zajmują centralne miejsce w jego pracach, a jego przywiązanie do tradycji jest często wyrażane. Jako miłośnik polowań i przyrody napisał w 1924 roku "Ludwig Hohlwein's Jagdbuch".