W pobliżu Hessloch znajdowała się prehistoryczna osada, a później osada frankijska. Nazwa składa się ze słów "Hasel" i "Loch" w starym znaczeniu Buschwald (Loh). Pierwsza wzmianka o lesie (silva) Heseloch pochodzi z dokumentu z 1221 roku, który opisuje granice ziemi należącej do Bierstadt Fronhof. Kolejne wzmianki w dokumentach z 1252 i 1257 r. związane są ze sporami między klasztorem św. Jakuba w Moguncji, który posiadał tu majątek, a rycerzem Gottfriedem von Biegen. W 1393 r. "Hanmann von Heseloch i Katharina jego gospodyni" otrzymali Lindenthaler Hof (znajdujący się w Heßloch lub Bierstadt) jako dziedziczne lenno. Według wpisu z 1411 r. "spadkobiercy Pritsche Lang von Klop(p)heim" musieli płacić odsetki od majątku w Heßloch.

Panowie z Eppstein posiadali wysoką jurysdykcję, poddanych i różne inne prawa w Heßloch, które scedowali na hrabiów Nassau w 1441 roku. Od tego czasu mała wioska należała do lordostwa Wiesbaden. W 1512 r. dokument wspomina o sądzie w Heßloch "in den Bannzäunen". Gmina nie posiadała prawie żadnych udziałów w lesie, którego ponad połowa otaczała dzielnicę Heßloch. Jednak od 1524 r. Hessloch był członkiem Wiesbadener Höhe Markgenossenschaft lub Mitmärker, a tym samym otrzymał prawa do użytkowania lasów Taunus na północ od Wiesbaden. Na początku XIX w. do gminy Heßloch dołączono ok. 200-hektarowy fragment lasu w dzielnicy Kellerskopf w Stielheck, a w 1839 r. do położonej na północ dzielnicy leśnej Steinkopf.

Heßloch był najmniejszą gminą w dominium Wiesbaden. Wraz z mieszkańcami Kloppenheim, od 1524 r. mieszkańcy byli zmuszani do pracy dla hrabiów Nassau w Wiesbaden, a także dla dominium Nassau-Weilburg. Od 1543 r. Kloppenheim było parafią odpowiedzialną za Heßloch. Akta urodzeń, małżeństw i zgonów mieszkańców Hessloch są tam rejestrowane od początku prowadzenia ksiąg parafialnych Kloppenheim w 1610 roku. Od czasu rozbudowy kościoła w Kloppenheim w latach 1706/1708, 1/6 nawy należała do parafii Hessloch. Mieszkańcy musieli partycypować w kosztach utrzymania w tej samej proporcji. Dopiero w 1825 r. Hessloch posiadał własny cmentarz. Od końca II wojny światowej księża z Kloppenheim odprawiają nabożeństwa w szkole w Hessloch. W 1976 r. wybudowano w tym celu salę parafialną, a w 1995 r. dobudowano dzwonnicę.

Hessloch przez długi czas należało również do Kloppenheim pod względem szkolnictwa; do 1728 r. dzieci z Hessloch uczęszczały do miejscowej szkoły, której 1/6 kosztów utrzymania musiała pokrywać gmina. Według kroniki szkolnej Hessloch, ówczesny burmistrz Johann Andreas Wex zainicjował budowę dwupiętrowego budynku, który do początku XIX wieku służył również jako dom pasterski i był wyposażony w dzwon i zegar. Do obowiązków nauczyciela należało również dzwonienie. Nowa szkoła przy Steinkopfstraße 12 została otwarta 31 października 1869 roku. Liczba uczniów wzrosła z około 20 na początku XIX wieku do 71 w 1910 roku, kiedy to zbudowano nowy budynek szkolny przy obecnej ulicy Hirschgartenstraße. Od tego czasu stara szkoła służyła jako ratusz. Na Wielkanoc 1963 r. szkoła w Hessloch została zamknięta, a uczniowie szkoły podstawowej ponownie uczęszczali do "Ernst-Göbel-Schule" w Kloppenheim. Stary budynek szkoły jest obecnie własnością prywatną, w nowym mieści się przedszkole.

Po wojnie trzydziestoletniej wieś liczyła zaledwie 26 mieszkańców. Do końca XVIII wieku mieszkało tu zawsze mniej niż 100 osób; liczba ta wzrosła do 250 w XIX wieku. W 1746 r. 24 z 81 mieszkańców było właścicielami ziemskimi, którzy posiadali łącznie 235 akrów ziemi uprawnej, 15 akrów łąk i 8 akrów winnic. Aby uzupełnić swoje skromne środki do życia, rolnicy wynajmowali się również jako robotnicy leśni. Lata 1816 i 1817 były dla wsi latami ciężkiego głodu. Hessloch był zarządzany przez burmistrza, któremu pomagało kilku wójtów; pierwsza wzmianka o burmistrzu pochodzi z początku XVI wieku. Pieczęć sądu z XVIII wieku przedstawia kobiecą postać z mieczem i łuskami. Ten ostatni atrybut pojawia się ponownie w herbie, który obecna gmina otrzymała w 1951 roku.

W 1848 r. Heßloch otrzymał również prawa samorządowe i prawo wyboru burmistrza. W dniu 1 kwietnia 1928 r. Hessloch został włączony do Wiesbaden. Struktura gospodarcza dawnej wsi rolniczej uległa zmianie. Liczba gospodarstw produkujących mleko spadła do 34 w ostatnich latach przed II wojną światową. Pod koniec XX wieku ostatni pełnoetatowy rolnik porzucił swoje gospodarstwo. Oprócz kilku rzemieślników i biur mniejszych firm, pracownicy Hessloch dojeżdżają do pracy w Wiesbaden, Frankfurcie i okolicach. W kolejnych dziesięcioleciach po włączeniu do miasta liczba ludności stopniowo rosła. Ze względu na napływ uchodźców, po II wojnie światowej populacja przekroczyła 450 osób. Dzięki coraz lepszym połączeniom z Wiesbaden, Hessloch stał się atrakcyjną społecznością mieszkalną otoczoną sadami i osiągnął populację około 700 osób po wyznaczeniu nowych obszarów budowlanych w latach 60-tych. Pomimo tego wzrostu, wioska była w stanie utrzymać swoją wiejską strukturę z ożywionym życiem klubowym. Klubem z największą liczbą członków jest klub gimnastyczny i sportowy TuS Heßloch 1888 e.V., który ma prawie tylu członków, ilu mieszkańców.

Najbardziej znanymi mieszkańcami Heßloch są były radny Werner Kilian i były federalny minister spraw wewnętrznych Manfred Kanther.