Werkkunstschule Wiesbaden wyłoniła się z zaawansowanej szkoły rzemieślniczej, która została założona w 1817 roku, na początku okresu biedermeieru, kiedy rzemieślnicy i producenci produkowali wysokiej jakości towary konsumpcyjne.

Prywatne szkoły rysunku istniały dla różnych branż od późnych lat dwudziestych XIX wieku, a Szkoła Handlowa w Wiesbaden została otwarta w 1845 roku. W 1847 r. stowarzyszenie handlowe w Nassau położyło szczególny nacisk na rysunek odręczny w "szkole modelowania rysunku konstrukcyjnego i ozdobnego". Szkoła handlowa, która została otwarta w 1881 roku w nowym budynku przy Wellritzstraße, oferowała uczniom wybór trzech wydziałów. Jeden z tych wydziałów oferował rysunek komercyjny dla malarzy dekoracyjnych, rzeźbiarzy, fotografów, litografów i grawerów i utorował drogę koncepcji późniejszej Werkkunstschule.

Szkoła handlowa otrzymała znaczący impuls od Deutscher Werkbund, która została założona w 1907 roku. Pionierska idea opierała się na społecznej i etycznej wartości wysokiej jakości wzornictwa: "Udoskonalenie pracy przemysłowej" było maksymą gwarantującą wysoki standard formy poprzez sprawiedliwość materiałową i pracy.

W 1918 roku szkoła przeszła pod kontrolę miasta, a w 1919 roku została przemianowana na "Handwerker- und Kunstgewerbeschule" ("Szkoła Rzemieślnicza i Rzemiosła Artystycznego"), odzwierciedlając pewną bliskość Bauhausu. W 1928 roku szkoła składała się z pięciu wyspecjalizowanych wydziałów: Architektury Wnętrz, Malarstwa Dekoracyjnego, Sztuki Komercyjnej, Mody i Artystycznej Pracy Kobiet. Zamknięta w 1934 roku, została ponownie otwarta w 1947 roku. Pod kierownictwem architekta Hansa Soedera (1891-1962) instytut otrzymał nazwę "Werkkunstschule Wiesbaden" i przeniósł się do dzisiejszego Kunsthaus w 1949 roku.

Po raz kolejny idee Bauhausu miały wejść w życie. Malarz Vincent Weber, który prowadził Werkkunstschule w latach 1954-65, studiował w Bauhausie i był w stanie zbudować krajową reputację szkoły. Wystawy mistrzów i przyjaciół Bauhausu, konferencje i działania społeczne przyczyniły się do podkreślenia znaczenia nauczania środków artystycznych jako podstawy metodologicznej. Później nastąpiło radykalne zakwestionowanie nauczania, szczególnie w kontekście ruchu 1968, kiedy studenci domagali się współdecydowania. Rozważano nawet zamknięcie Werkkunstschule.

Ze względu na reorganizację szkolnictwa wyższego w Hesji, Werkkunstschule została przeniesiona do Uniwersytetu Nauk Stosowanych w Wiesbaden, który został założony 1 sierpnia 1971 roku, a Wydział Projektowania został utworzony z czterema przedmiotami: Projektowaniem Graficznym, Projektowaniem Mody, Projektowaniem Wnętrz i Projektowaniem Rzeźbiarskim.