Weber, Vincent

Malarz, grafik, nauczyciel sztuki

Urodzony: 16 listopada 1902 w Montjoie (od 1918 Monschau)

zm.: 06.03.1990 we Frankfurcie nad Menem

Weber kształcił się w latach 1920-23 pod kierunkiem Johannesa Ittena, Paula Klee, Lyonela Feiningera i Wassily'ego Kandinsky'ego w Staatliches Bauhaus w Weimarze. W 1924 roku został uczniem Adolfa Hoelzela w Stuttgarcie, a w latach 1929/30 jego asystentem. W 1923 roku Weber po raz pierwszy udał się do Rzymu, gdzie poznał kolegów z kręgu Matisse'a w Berlinie, Düsseldorfie i Paryżu. Był członkiem Novembergruppe i Rheinische Sezession. W 1931 r. otrzymał stypendium na podróż do Azji Wschodniej, podczas której wystawiał swoje akwarele na Uniwersytecie Tsing Hua w Pekinie.

Po tym, jak narodowi socjaliści usunęli jego obrazy z Kunsthalle w Düsseldorfie, w 1934 r. szukał ucieczki w "Werkschule für gestaltende Arbeit" w Szczecinie. W miarę nasilania się prześladowań objął gościnną profesurę w Rzymie. Jego wojenna służba jako tłumacza wojskowego uwikłała go z czasem. Uciekł z amerykańskiej niewoli pieszo znad jeziora Garda do Rzymu, gdzie do 1952 r. kierował sekcją sztuki chrześcijańskiej w Akademii San Paolo fuori le Mura. Zgłosił się na kierownika wydziału malarstwa w Werkkunstschule Wiesbaden, gdzie był dyrektorem w latach 1954-65.

Pod jego egidą instytut ten osiągnął wyjątkową reputację. Jako artysta był już zainspirowany śródziemnomorskim światłem i jego żywymi kolorami w latach dwudziestych XX wieku. Intonował wyidealizowany krajobraz w różnych tonacjach durowych i molowych. Umieścił kontury wokół rytmicznych pól kolorów: to pasmo, które można prześledzić wstecz do ołowianych krawędzi witraży (jedną z mozaik Webera można znaleźć w sali żałobnej Frauenstein), łączy i oddziela valeurs i kojarzy się z krystalicznym bogactwem form. Weber kontynuował serię kolaży, które niegdyś powstały pod wpływem barwnych sylwetek Henriego Matisse'a. Z werwą do późnej starości tworzył także pastele olejne oparte na nowych doświadczeniach z podróży.