Aby móc konkurować z innymi niemieckimi uzdrowiskami, Wiesbaden podjęło wzmożone i ukierunkowane wysiłki w dziedzinie reklamy publicznej od pierwszej trzeciej XIX wieku.

Od około 1820 roku prace balneologiczne promowały wizyty w źródłach leczniczych z naukowego punktu widzenia; nawet wcześniej i coraz częściej w latach trzydziestych XIX wieku, dzienniki podróży, również w języku francuskim i angielskim, opisywały przyjemne życie w uzdrowisku. To właśnie kolej stworzyła warunki do znacznego wzrostu turystyki - od tego czasu pojawiało się również coraz więcej oznak bardziej systematycznych wysiłków mających na celu przyciągnięcie gości uzdrowiskowych. Od około 1850 r. kalendarze uzdrowiskowe, przewodniki turystyczne, albumy, plany miasta i ryciny reklamujące zabytki zaczęły pojawiać się z większą regularnością.

Reklama nabrała nowego wymiaru po aneksji Nassau: Teraz można dostrzec większy wysiłek public relations kierowany przez administrację miasta. Od 1867 r. zbierano broszury z konkurencyjnych miast uzdrowiskowych, takich jak Karlsbad i Schlangenbad, a reklamy publikowano w gazetach angielskich, francuskich, belgijskich i amerykańskich. Późniejszy dyrektor miejskiego uzdrowiska Ferdinand Hey' l podkreślił znaczenie "reklam i ogłoszeń" dla miasta w swoich "Propozycjach dotyczących funkcjonowania miejskiej administracji uzdrowiskowej" napisanych w 1871 roku. Reklama miejska stała się intensywnie rozwijanym instrumentem polityki miejskiej.

Po tym, jak Wiesbaden już w czasach Nassau gościło ważne kongresy, takie jak Walne Zgromadzenie Niemieckich Przyrodników i Lekarzy we wrześniu 1852 roku, miasto zaczęło być reklamowane jako miejsce konferencji i kongresów. Od przełomu wieków odbywało się to również za pomocą nowoczesnych mediów, takich jak znaczki reklamowe, pocztówki, plakaty, neony i wreszcie film.

Upadek gospodarczy I wojny światowej i późniejszy okres okupacji położyły kres tradycyjnemu wizerunkowi luksusowego miasta. Po 1933 r. brunatni władcy ponownie promowali Wiesbaden jako światowe uzdrowisko i miasto kongresowe, ale teraz pod zmienionymi ideologicznymi auspicjami "kuracji ludowej"; ustanowiono slogan "Starożytna moc uzdrawiania, wieczne piękno" i ujednolicony wizerunek wszystkich produktów reklamowych.

Po 1945 r. w dalszym ciągu koncentrowano się na światowym uzdrowisku, które w 1954 r. reklamowano jako "klasyczne miejsce przyjemności i radości", a w 1955 r. jako "uzdrowisko i miasto świąteczne". Po wybudowaniu Rhine-Main Halls w 1957 roku, uwaga skupiała się coraz bardziej na kongresach i nowej funkcji miasta biznesowego i handlowego, ale Wiesbaden było nadal opisywane jako "miasto uzdrowiskowe i kongresowe z urokiem" w 1971 roku.

Od lat 80. można zaobserwować trend w kierunku większej trzeźwości: nowsze broszury wizerunkowe reklamują się po prostu nazwą i logo miasta.