Kiedy nauczycielka Susanne Fischer przyjechała do Wiesbaden z powodów osobistych, brakowało jej tutaj sceny, która mogłaby być regularnie wykorzystywana przez niezależny teatr i kabaret, co od dawna było oczywiste w innych miastach. Wraz z doświadczonym w teatrze kompozytorem Wilfriedem Weberem, restauratorką Renate Stiller i innymi, postanowiła sama założyć taką firmę na zasadzie stowarzyszenia. Znaleźli siedzibę nie w dawnych fabrykach czy willach, ale w historycznym Pariser Hof przy Spiegelgasse 9 w centrum dzielnicy uzdrowiskowej.

Dawna hotelowa jadalnia została przekształcona w scenę i audytorium, ozdobione freskiem Paula Mersmanna w stylu realizmu fantastycznego i otwarta w 1986 roku. Nazwa hotelu, która popadła w zapomnienie, została przyjęta dla teatru kabaretowego i w ten sposób stała się ponownie powszechnie znana. Od samego początku koncepcją Pariser Hoftheater było oferowanie przestrzeni dla różnych dziedzin sztuki: kabaretu, komedii, wolnego teatru, muzyki i projektów łączących sztuki wizualne i performatywne. Jednym z przykładów były "Obrazki z wystawy" Modesta Musorgskiego w wizualnej realizacji Wassily'ego Kandinsky'ego. Znani artyści, tacy jak Georg Schramm i Thomas Reis, występowali tu gościnnie, a scena wielokrotnie stanowiła forum dla lokalnych artystów, takich jak "Lehrerkabarett", "Komedianci z ogonami" i Andreas Petzold (Pan). Gościnne występy teatralne obejmowały "Pokojówki" Jeana Geneta i "Agathę" Marguerite Duras. Odbyły się również serie wykładów i fora dyskusyjne, w tym na temat życia kulturalnego w Wiesbaden.

Zakotwiczenie sceny w życiu społeczno-kulturalnym miasta było widoczne we współpracy przy wydarzeniach i seriach, takich jak "Tagblatt-Talk", dni kultury gejów i lesbijek "An den warmen Quellen" z organizacją AIDS, dyskusje polityczne wraz z Attac. W swoich własnych produkcjach teatr lubił odkrywać swoje własne miasto, na przykład w rewii "Wiesbaden - Glanz und Elend einer Weltkurstadt", operetce "Die schöne Galathée" Franza von Suppé, której akcja rozgrywa się w Wiesbaden w czasach cesarskich, czy teatralnej adaptacji powieści Liesbet Dill "Die Herweghs". Pomieszczenia były również wynajmowane firmom i osobom prywatnym. W 2004 roku Pariser Hoftheater otrzymał nagrodę kulturalną stolicy kraju związkowego Wiesbaden. Pod koniec sierpnia 2014 r. teatr został zamknięty przez grupę operacyjną z powodu napiętej sytuacji finansowej. Miasto pozostało więc ze wspaniałym teatrem kabaretowym, ale bez operatora. Szybko jednak znaleziono operatora: stowarzyszenie non-profit Theater im Pariser Hof pracuje nad zachowaniem teatru i utrzymaniem jego działalności.