Historia Grupy Dyckerhoff rozpoczęła się w fazie wzmożonej industrializacji Niemiec w drugiej połowie XIX wieku. W dniu 4 czerwca 1864 r. Wilhelm Gustav Dyckerhoff wraz z synami Rudolfem Dyckerhoffem i Gustavem Dyckerhoffem założył "Portland-Cement-Fabrik Dyckerhoff & Söhne" w Amöneburgu. Klinkier potrzebny do produkcji cementu był początkowo wypalany w piecu pierścieniowym. W początkach niemieckiego przemysłu cementowego wydobycie niezbędnych surowców było pracochłonnym zajęciem: robotnicy musieli używać łomów w kamieniołomach, aby ręcznie rozłupać skałę, która następnie była transportowana do fabryki na taczkach lub wozach konnych. Rodzina Dyckerhoff nabyła kamieniołom Biebrich (kamieniołom Dyckerhoff) w 1871 roku, aby rozszerzyć własną bazę surowcową. Gustav Dyckerhoff odkrył tutaj złoże margla wapiennego, które nadawało się do produkcji cementu.

W 1883 roku w cementowni Wiesbaden zatrudnionych było już około 500 osób. Klinkier był teraz wypalany w czterech piecach pierścieniowych. Trzy lata później firma otrzymała jedno z największych zamówień w tamtym czasie z USA: Dyckerhoff dostarczył 8000 drewnianych beczek cementu na fundamenty Statuy Wolności w Nowym Jorku. Na przełomie lat 1899/1900 zatrudnionych było już 1200 pracowników. W 1908 roku rozpoczęła się budowa dzisiejszej fabryki. Piece pierścieniowe do wypalania klinkieru były stopniowo zastępowane nowocześniejszymi piecami obrotowymi.

Fuzja z Wicking AG miała miejsce w 1931 roku, a Dyckerhoff został tymczasowo nazwany "Portland-Zementwerke Dyckerhoff-Wicking AG". W tym samym roku wprowadzono na rynek innowacyjny produkt, który jest ważny do dziś: biały cement portlandzki "Dyckerhoff Weiss". Od 1949 r. Dyckerhoff był pierwszym producentem materiałów budowlanych, który transportował cement na place budowy specjalnymi ciężarówkami silosowymi i przechowywał go tam w silosach. W 1959 roku firma, obecnie pod nazwą "Dyckerhoff Zementwerke AG", jako pierwsza zastosowała kolejny innowacyjny proces: Suche piece z wymiennikami ciepła. W tym samym czasie Dyckerhoff rozpoczął produkcję betonu towarowego. Aby jeszcze bardziej rozszerzyć działalność w zakresie betonu towarowego, w 1979 r. założono spółkę "Dyckerhoff Transportbeton GmbH".

Od końca lat 80. internacjonalizacja była coraz bardziej przyspieszana. Kamieniami milowymi było wejście na rynek amerykański w 1988 r. oraz ekspansja do Niemiec Wschodnich i Europy Wschodniej po upadku granicy z byłą NRD. Już w momencie założenia firmy Wilhelm Gustav Dyckerhoff i jego synowie byli bardzo zaniepokojeni dobrobytem siły roboczej. Założyli "Fundusz Chorobowy Pracowników", do którego pracownicy musieli wpłacać jednego kreuzera z każdego zarobionego guldena. W zamian członkowie otrzymywali pomoc medyczną i lekarstwa w przypadku choroby oraz zasiłek pieniężny w przypadku niezdolności do pracy. Żony założycieli firmy dbały o dobro rodzin pracowników. Założono szkołę domową dla córek pracowników(Amöneburg Domestic School), a także "przedszkole dla chłopców". Wielu pracowników mieszkało ze swoimi rodzinami w jednym z licznych mieszkań firmowych, które zostały zbudowane wokół fabryki w Amöneburgu. Obecnie Dyckerhoff jest jednym z wiodących producentów cementu i betonu towarowego w Niemczech. Siedziba główna nadal znajduje się obok głównego zakładu, bezpośrednio nad Renem w dzielnicy Amöneburg w Wiesbaden. Grupa jest częścią włoskiej grupy Buzzi Unicem od 2004 roku. Składa się z Dyckerhoff GmbH, która działa w Niemczech, oraz spółek Grupy w Luksemburgu, Holandii, Polsce, Czechach i na Słowacji, Ukrainie, w Rosji i USA. Na całym świecie zatrudnionych jest około 6000 osób, z czego około 1800 w Niemczech. 150-letnia historia firmy znajduje odzwierciedlenie w wielu budynkach, które zostały zbudowane na całym świecie przy użyciu cementu Dyckerhoff.