Το 1892, το πρώτο ιδιωτικό θέατρο άνοιξε στο Βισμπάντεν σε ένα πίσω κτίριο στην Bahnhofstraße. Με οπερέτες, κωμωδίες και φάρσες, ανταποκρινόταν στις προτιμήσεις του κοινού και θεωρούσε τον εαυτό του ως μια απλούστερη προσθήκη στο θέατρο της αυλής. Το 1895, ο Hermann Rauch ανέλαβε τη διεύθυνσή του και συνέχισε τη λειτουργία του ως "Residenztheater". Μετέτρεψε το "θέατρο οπερέτας" σε "καλλιτεχνικό ίδρυμα" με έργα σύγχρονου δράματος. Εδώ προσφέρονταν στο κοινό δράματα που δεν ήταν κατάλληλα για το θέατρο της αυλής μέχρι το 1918, π.χ. των Ibsen, Hauptmann, Sudermann, Strindberg ή Wedekind. Ο Rauch βοήθησε έτσι τους "μοντερνιστές" να επιτύχουν μια σημαντική ανακάλυψη και επιτυχία στο Βισμπάντεν. Την 1η Σεπτεμβρίου 1910, ο Rauch άνοιξε το δικό του θέατρο για το Residenztheater στο χώρο του πρώην στρατοπέδου μεταξύ των οδών Luisenstraße και Schwalbacher Straße. Σήμερα, εδώ βρίσκεται το Luisenforum.

Κατά καιρούς γινόταν πρεμιέρα κάθε Σάββατο. Μεγάλα τμήματα του κοινού του Βισμπάντεν αποδέχθηκαν την προσθήκη στη θεατρική ζωή. Το Residenztheater απέκτησε έτσι σημαντικό ρόλο στην πολιτιστική ζωή της πόλης. Διάσημοι ηθοποιοί όπως η Adele Sandrock, η Sarah Bernhardt, ο Heinrich George και ο Hans Albers εμφανίστηκαν στη σκηνή.

Ως αποτέλεσμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το κοινό μειώθηκε και το οικονομικό βάρος έγινε ανυπέρβλητο. Ο διευθυντής του θεάτρου Rauch παραιτήθηκε και πούλησε το θέατρο. Το θέατρο εκφυλίστηκε σε επιχείρηση διασκέδασης. Το 1922, ο σκηνοθέτης Carl Hagemann, ο οποίος ήθελε μια σκηνή για θέατρο λόγου εκτός από το "Großes Haus", ενσωμάτωσε το Residenztheater στο Staatstheater ως "Kleines Haus". Η πρώτη παράσταση πραγματοποιήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους. Το ρεπερτόριο επικεντρωνόταν στο σύγχρονο δράμα, που περιστασιακά διακόπτονταν από όπερες ή οπερέτες. Το 1934-43, το θέατρο διοικήθηκε και πάλι από ιδιωτική εταιρεία. Από την 01.09.1943, το θέατρο συνδέθηκε και πάλι με το τότε "Deutsches Theater" ως δεύτερη σκηνή. Κατά τη διάρκεια της αεροπορικής επιδρομής τη νύχτα της 3ης Φεβρουαρίου 1945, οι βόμβες κατέστρεψαν τη σκηνή του θεάτρου στο πρώην Residenztheater.

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το πρώην θέατρο έγινε ο κινηματογράφος "Residenz".