Do najbardziej znanych legend miasta należy ta o Żelaznym Człowieku z Schierstein, opowieść o duchach, w której niegdyś dostojny rycerz nawiedza brzegi Renu, oraz legenda o krwawej lipie Frauenstein, która ma upamiętniać makabryczne morderstwo. Legenda o walce Ekko mówi, że źródła Wiesbaden powstały w wyniku pchnięć włócznią olbrzyma Ekko, który chciał upolować podziemnego smoka. Kiedy dźgnął ziemię, wystrzeliła gorąca woda, a kiedy poślizgnął się ze strachu, odciski jego dłoni i przedramienia utworzyły doliny Wiesbaden. Legenda o diable przy fontannie Kochbrunnen opowiada o sprytnym karczmarzu. Karczmarz obiecał diabłu, że nigdy więcej nie postawi stopy w uzdrowisku, jeśli przedwcześnie anuluje kurację wodną przepisaną przez karczmarza dawką 50 szklanek wody Kochbrunnen dziennie. Oczywiście diabłu nie udało się dotrzymać reżimu.

Legenda o Grorother Hof jest osadzona w Frauenstein: w Wehrhof, o którym po raz pierwszy wspomniano w dokumencie na początku XIV wieku, stary hrabia odnalazł swojego najstarszego syna po długich i żmudnych poszukiwaniach. Legendy otaczające Adolfa zu Nassau obejmują opowieści o zakonnicy z Klarenthal i wiernym Ludwiku, który jako komornik Sonnenbergu miał chronić dwójkę dzieci króla. Kiedy zbliżyły się wojska wroga, znalazł sposób, aby niepostrzeżenie wyprowadzić je z zamku w bezpieczne miejsce.

Legenda o zakonnicy z Klarenthal również rozgrywa się podczas wojny: podczas gdy wszystkie inne zakonnice uciekły przed wrogiem do Moguncji, jedna pozostała w klasztorze. Kiedy szabrownicy przedarli się przez mury klasztoru i weszli do kościoła, uciekła do krypty i zwróciła się do patronki klasztoru, świętej Klary, w swoim cierpieniu. Zaraz potem anielska postać wskazała jej drogę przez podziemne przejście bezpośrednio do zamku Sonnenberg, gdzie zakonnica była bezpieczna do końca wojny.