Kochbrunnen to najbardziej znane źródło termalne w Wiesbaden, które było używane już w czasach prehistorycznych, ale przede wszystkim przez Rzymian w pierwszym wieku naszej ery. Pierwotnie był to tylko płytki staw źródlany, który później został otoczony murem.

Po II wojnie światowej w 1966 r. wykopano studnię o głębokości 43 metrów, aby chronić ją przed zanieczyszczeniem z otoczenia. Temperatura wzrosła z 37 °C do 67,5 °C. Ponieważ poziom wody znajdował się 3,1 metra nad poziomem gruntu, studnia została zaprojektowana jako "skoczek". Granitowa studnia została zbudowana w 1970 roku. W odwiercie napotkano następujące warstwy w podłożu: od 0,00 do - 0,50 m gliny, wierzchniej warstwy gleby i gruzu uprawnego; do 0,70 m zaprawy, gruzu uprawnego; do 1,20 m gruzu uprawnego z kośćmi i czerwonymi cegłami; do 1,70 m gruzu uprawnego; pozostałości glinianego dzbana; do 8,00 m piasku i gruboziarnistego żwiru (żwir z potoku Schwarzbach) i do 47,00 m gnejsu serycytowego; dużo żwiru siarkowego, kwarcu skały płonnej, barytu i czerwonego żelaza na szczelinach. Odwiert został uszczelniony przez cementację do 18 metrów poniżej poziomu gruntu.

Kilka metrów na południowy zachód, źródło Spiegel znajduje się jako satelita przed wznoszącą się ścianą dawnego hotelu pałacowego. Nie jest już używane. Źródło Salm, położone 40 metrów na północny wschód, również zostało zastąpione w 1965 roku odwiertem o głębokości 47 metrów. Podobnie jak w przypadku odwiertu Kochbrunnen, napotkano w nim piaszczysty żwir strumieniowy ze Schwarzbach poniżej 2,60 m gruzu kulturowego do 8,10 m poniżej poziomu gruntu, w tym gnejs serycytowy charakterystyczny dla Wiesbaden.