Farma Sommerberg jest prawdopodobnie jedną z ufortyfikowanych farm, które hrabiowie Nassau zbudowali wokół Frauenstein, aby zapobiec ekspansji obecnego okręgu Mainz. Znajduje się na skraju doliny Renu, na grzbiecie na zachód od drogi między Wiesbaden-Frauenstein, Grauem Stein i Schlangenbad-Georgenborn.

Góra została po raz pierwszy wymieniona jako "der Sommerberg" w 1437 roku i prawdopodobnie pierwotnie nazywała się Wolfsberg. W 1563 r. Johann Durchhenn jest wymieniony w rejestrze sądowym Frauenstein jako właściciel gospodarstwa Sommerberg, więc gospodarstwo musiało istnieć w tym czasie. Dalsze informacje pochodzą z XVII wieku: w 1639 roku ówczesny dzierżawca, Johann Scherer, skarżył się, że winnice są niszczone przez wypas owiec. Uprawa winorośli była ważnym źródłem dochodu; istnieją dowody na istnienie kilku winiarzy na farmie Sommerberg od XVII wieku. W 1816 roku posiadłość Sommerberg została włączona do Frauenstein, które stało się częścią Nassau w 1806 roku.

Ostatni dzierżawca Nassau, Valentin Wintermeyer, kupił farmę od zarządu majątku Nassau i otrzymał ją jako swoją własność. Po pożarze w 1843 roku farma Sommerberg szybko zmieniła właściciela, aż w 1872 roku nabył ją hrabia Paul von Hatzfeldt-Wildenburg. Stopniowo przebudował on posiadłość w pałacową rezydencję arystokratyczną i zlecił Franzowi Heinrichowi Siesmayerowi stworzenie parku krajobrazowego.

Posiadłość Sommerberg obejmuje 52 hektary ziemi wykorzystywanej do uprawy roli i hodowli bydła mlecznego; uprawiane są również owoce. Uprawa winorośli została porzucona w 1936 roku. Konfiskata po wojnie jako oficjalnej rezydencji generała Eisenhowera została uniknięta przez ówczesnych właścicieli, ponieważ farma Sommerberg została sklasyfikowana jako ekonomicznie ważny biznes. Budynek mieszkalny został gruntownie przebudowany w latach 50-tych XX wieku. Zachował się podłużny budynek z lat 1810/20 ze schodkowymi szczytami.

Zamek Sommerberg jest nadal własnością prywatną.