Urodzony w 1899 r. kupiec James Stock z Posen w Prusach Zachodnich poślubił Johannę Moses z Wetzlar w Wiesbaden. Para mieszkała w złych warunkach w mieszkaniu na podwórku przy Walramstraße 31, ulicy z gęstą populacją "wschodnich Żydów". Ich dzieci, Josef i Rosel, urodziły się w okresie długotrwałego bezrobocia i stale rosnącej narodowosocjalistycznej polityki marginalizacji.

W 1939 r. rodzice oraz pięcioletni Josef i dwuletnia Rosel zostali przymusowo umieszczeni w baraku na osiedlu dla bezdomnych Mühltal. W ramach polityki gettoizacji, w 1940 r. rodzina została zmuszona do przeniesienia się do "domu żydowskiego" przy Ludwigstraße 3. Rodzicom udało się umieścić syna w żydowskim domu dziecka w Neu-Isenburg w 1941 r., zanim i to ostatnie schronienie zostało zamknięte.

10 czerwca 1942 r. Josef i Rosel Stock zostali wraz z rodzicami "ewakuowani na wschód". Około 380 osób, głównie całe rodziny, zostało deportowanych do Lublina-Majdanka przez Frankfurt nad Menem, gdzie do pociągu wsiadło kolejne 600 osób. Ponad 100 mężczyzn zdolnych do pracy, w tym James Stock, zostało wybranych do oddziału roboczego. Wyczerpani mężczyźni zostali następnie zamordowani w obozie koncentracyjnym na Majdanku. W sąsiednim obozie zagłady w Sobiborze Josef i Rosel Stock zostali uduszeni gazem zaraz po przybyciu na miejsce.

W 1995 r., zgodnie z sugestią Partii Zielonych w radzie lokalnej Mitte, część Kronprinzenstraße / róg Bahnhofstraße (dawniej Cecilienplatz) przy przedszkolu miejskim została przemianowana na "Geschwister-Stock-Platz", aby upamiętnić około 40 żydowskich dzieci z Wiesbaden, które zostały zamordowane przez narodowych socjalistów. Centrum opieki dziennej również nosi tę nazwę.