Zgodnie z wytycznymi z 2003 roku, nagroda przyznawana jest corocznie osobom, instytucjom i stowarzyszeniom, które w szczególny sposób zasłużyły się dla odwagi cywilnej w Wiesbaden. O wyborze zwycięzcy decyduje komisja selekcyjna składająca się z 18 przedstawicieli różnych instytucji. Do 2008 roku nagroda była przyznawana w wysokości 2500 euro.

W 2009 r. opracowano zmianę wytycznych dotyczących przyznawania nagrody, aby zwiększyć jej wartość, koncentrując się bardziej na terminie "odwaga cywilna" w związku z Ludwigiem Beckiem, od którego pochodzi nazwa nagrody.

Nagroda Ludwiga Becka nie została przyznana w latach 2009 i 2010.

Ludwig Beck urodził się 29 czerwca 1880 r. w Biebrich (obecnie Wiesbaden) jako syn przemysłowca Ludwiga Becka i jego żony Berthy z domu Draudt. Po ukończeniu szkoły wstąpił do pruskiej armii jako chorąży. Po ukończeniu Akademii Wojennej w Berlinie, Beck został mianowany do Sztabu Generalnego w stopniu kapitana w 1913 roku.

Podczas I wojny światowej służył jako oficer sztabu generalnego w różnych wysokich dowództwach na froncie zachodnim. W 1919 r. wstąpił do Reichswehry, gdzie awansował do stopnia generała. W nowo utworzonym Wehrmachcie Beck został mianowany generałem artylerii. Kiedy Hitler ogłosił swoje plany rozbicia Czechosłowacji w 1938 roku, duża część korpusu oficerskiego myślała inaczej niż Hitler. Rzecznikiem tej grupy był szef sztabu generalnego Ludwig Beck. Ostrzegł on swoich przełożonych i głowę państwa przed katastrofalnymi decyzjami i spotkał się z aprobatą generała pułkownika von Brauchitscha, ale z wściekłym odrzuceniem ze strony Hitlera. Beck chciał przekonać generałów do rezygnacji ze stanowisk. Chociaż Brauchitsch podzielał przekonanie, że wojna oznaczałaby katastrofę dla Niemiec, on, podobnie jak inni generałowie, nie mógł zdecydować się na krok zaproponowany przez Becka. W rezultacie Beck ogłosił swoją dymisję w sierpniu 1938 roku i wkrótce potem został zwolniony z Wehrmachtu.

W latach 1939-1944 Ludwig Beck był zaangażowany w ruch oporu wokół Carla Friedricha Goerdelera. Wraz z Goerdelerem stanął na czele ruchu oporu i był przewidywany jako nowa głowa państwa w różnych planach zamachu stanu.

Po nieudanym zamachu bombowym na Hitlera w "Wilczym Szańcu" (niedaleko Rastenburga w Prusach Wschodnich), grupie ruchu oporu skupionej wokół Becka w Berlinie nie udało się przeprowadzić zamachu stanu. Beck został aresztowany w Bendlerblock w Berlinie przez oddziały Wehrmachtu. Krótko przed północą Ludwig Beck został zmuszony do popełnienia samobójstwa, które nie powiodło się dwukrotnie. Następnie został zastrzelony przez sierżanta Wehrmachtu.

Komisja selekcyjna Nagrody im. Ludwiga Becka za Odwagę Cywilną składa się obecnie z 18 członków.

W jej skład wchodzą

• Burmistrz stolicy kraju związkowego Wiesbaden,
• przewodniczący rady miasta,
• przewodniczący Komisji Wolontariatu, Aktywności Obywatelskiej i Sportu.

Ponadto po jednym przedstawicielu z każdej z następujących organizacji

• stowarzyszenia Wiesbadener Hilfe e. V., zajmującego się doradztwem dla ofiar i świadków,
• Niemiecka Federacja Związków Zawodowych
• Komenda Główna Policji Zachodniej Hesji w Wiesbaden,
• protestancki dekanat Wiesbaden,
• Powszechne Stowarzyszenie Parafii Katolickich w Wiesbaden,
• stowarzyszenie "Bürger und Polizei e. V. Wiesbaden",
• społeczność żydowska,
• Rada Uczniów Miasta Wiesbaden,
• Diltheyschule Wiesbaden,
• Rada Doradcza ds. Cudzoziemców Miasta Wiesbaden,
• przedstawiciel kobiet miasta Wiesbaden,
• wydział obywatelski stolicy kraju związkowego Wiesbaden,
• Parlament Młodzieży Miasta Wiesbaden,
• prasę Wiesbaden oraz
• Rada Doradcza Seniorów Miasta Wiesbaden.