Ustawa o systemie pocztowym Rzeszy Niemieckiej z 28 października 1871 r. stanowiła: "Transport 1) wszystkich zapieczętowanych, zszytych lub w inny sposób zamkniętych listów, 2) wszystkich gazet o treści politycznej, które ukazują się częściej niż raz w tygodniu, z miejsc posiadających usługę pocztową do innych miejsc posiadających usługę pocztową w Niemczech lub za granicą w inny sposób niż pocztą, jest zabroniony za opłatą". Ustanowiony w ten sposób monopol pocztowy nie obejmował lokalnego ruchu pocztowego.

Ta luka prawna doprowadziła do powstania prywatnych instytucji w wielu większych niemieckich miastach, które - po korzystniejszej cenie niż Reichspost - przejęły transport listów, druków i paczek w obrębie danego miasta. Dopiero na mocy ustawy z 28 października 1899 r. monopol pocztowy został rozszerzony na obszar śródmiejski ze skutkiem od 31 marca 1900 r., tym samym znosząc urzędy pocztowe w miastach; Reichspost zwykle przejmował odpowiedni personel, a także wprowadzał obniżoną lokalną stawkę pocztową dla niektórych rodzajów przesyłek.

W Wiesbaden Alexander Ludwig założył "Transport-Anstalt" dla "ruchu lokalnego", który rozpoczął działalność we wrześniu 1886 r., a od 1887 r. działał jako "Privat-Post", co zostało potwierdzone wyrokiem sądu najwyższego z 14 listopada 1887 r., zgodnie z którym nazwa "Poczta" mogła być również używana przez takie prywatne instytucje.

W trakcie swojego istnienia prywatna poczta miejska w Wiesbaden wydała ponad 100 różnych znaczków, znaczków paczkowych i pokwitowań; ostatnia emisja z 1898 r. przedstawiała pomnik cesarza Fryderyka. Od wprowadzenia odpowiednich znaczków pocztowych w 1852 r. w Wiesbaden używano znaczków poczty Thurn und Taxis (wraz z guldenami ich południowego okręgu); po aneksji Nassau przez krótki czas wydawano osobną emisję z pruskim orłem herbowym dla obszarów pocztowych przejętych przez Thurn und Taxis, które zostały przejęte 1 lipca 1867 r. w zamian za rekompensatę w wysokości trzech milionów talarów. Jednak już 01.01.1868 r. Prusy zrzekły się swoich przepisów pocztowych na rzecz Konfederacji Północnoniemieckiej; znaczki północnoniemieckiego okręgu pocztowego były teraz używane również do frankowania w Wiesbaden, dopóki nie zostały zastąpione pierwszą emisją znaczków Rzeszy Niemieckiej 01.01.1872 r.

W dniu 6 stycznia 1890 r. Albert Kahleis, wcześniej listonosz w zakładzie, przejął prywatną pocztę miejską Wiesbaden i prowadził ją jako "prywatny poczmistrz" aż do jej przymusowego zamknięcia w dniu 31 marca 1900 roku. Już w 1890 r. istniały 34 prywatne skrzynki pocztowe rozmieszczone w całym mieście, które były opróżniane trzy razy dziennie (Reichspost miał 66 skrzynek pocztowych). Poczta była dostarczana przez własnych listonoszy firmy.