Schiffchen to popularna nazwa kompleksu domów o długości około 165 metrów i szerokości 30 metrów, który graniczy z Wagemannstraße, Grabenstraße, Goldgasse i Marktstraße i był przedmieściem poza górną bramą miejską, zamieszkałym przez rzemieślników i kupców. Wagemannstraße, nazwana na cześć starszego miasta Jeana Baptiste Wagemanna w 1913 roku, jest jedną z najstarszych ulic w mieście; w średniowieczu nazywała się "auf dem Graben" od sąsiedniej fosy na wschodzie, później Judengasse, a około połowy XVII wieku Krämergasse i Metzgergasse.

Najstarszym zachowanym domem w Schiffchen jest dom rodziny Cetto przy Wagemannstraße 7 z 1728 r.(Dom Cetto). Większość istniejących do dziś domów została zbudowana między 1820 a 1910 r. Do około 1800 r. mieszkało tu kilka rodzin żydowskich, a także istnieją doniesienia o synagodze lub szkole żydowskiej. Rzeźnia w Wiesbaden znajdowała się tutaj do 1884 roku. Piekarze mieszkający w Schiffchen używali również studni do przygotowywania zakwasu ze słonej wody termalnej. Istniało również kilka młynów napędzanych wodą z Dendelbach, która płynęła swobodnie aż do XIX wieku. Od lat siedemdziesiątych XIX wieku Metzgergasse wielokrotnie była sceną gwałtownych sporów, np. zamieszek chlebowych w Wiesbaden z 28/29 kwietnia 1873 roku.

Od końca XIX wieku Schiffchen, która była teraz domem dla licznych restauracji, winiarni i innych pubów, stawała się coraz bardziej zniszczona. W latach 50. nazwa Schiffchen, a w szczególności Wagemannstraße, była synonimem dzielnicy czerwonych latarni w Wiesbaden. Puby takie jak "Rote Katze" czy klub nocny "Oase" charakteryzowały ten obszar.

Przebudowa Schiffchen rozpoczęła się około 1975 roku. W szczególności Grabenstraße zyskała wiele dzięki budowie nowej sali plenarnej Parlamentu Krajowego Hesji.