Rompel, Johann Georg

Duchowny katolicki

Urodzony: 05.09.1897 w Lindenholzhausen

Zmarł: 26.04.1982 w Wiesbaden

Zanim mógł rozpocząć studia teologiczne w seminariach w Fuldzie i Limburgu, Rompel musiał odbyć trzyletnią służbę wojskową na froncie I wojny światowej. Po święceniach kapłańskich w 1923 r. przez krótki czas pracował jako kapelan w Bochum-Dahlhausen, później w Lorch, a od 1925 r. we frankfurckiej parafii św. W parafii tej działał ruch młodzieżowy pod przewodnictwem pastora Aloisa Eckerta, który aktywnie sprzeciwiał się narodowemu socjalizmowi. W 1935 r. Rompel został proboszczem w Bremthal, a w 1941 r. w Höhr-Grenzhausen. Narodowi socjaliści kilkakrotnie poddawali go śledztwu i monitorowali jego działania.

W 1954 r. zastąpił Friedricha Wolfa na stanowisku proboszcza parafii św. Bonifacego w Wiesbaden. W 1960 r. został mianowany Prałatem Domu Papieskiego, a w 1962 r. zastąpił Wolfa na stanowisku dziekana dekanatu Wiesbaden. Od 1955 r. konieczne stało się wydzielenie nowej parafii "Zur Heiligen Familie" i rozpoczęcie budowy kościoła parafialnego. Za jego kadencji przebudowano również kościół św. Bonifacego, dostosowując go do wymogów odnowy liturgicznej.

Jego działalność koncentrowała się na pracy społecznej i charytatywnej. Jako przewodniczący Związku Caritas w Wiesbaden był w stanie wiele osiągnąć. Na szczególną uwagę zasługuje nowy budynek szpitala św. Józefa, którego był później przewodniczącym zarządu. Spędził tam również resztę swojego życia jako kapelan szpitalny po przejściu na emeryturę w 1968 roku. W 1966 r. biskup Wilhelm Kempf mianował go kanonikiem honorowym.