Renkhoff, Otto

Archiwista, historyk

Urodzony: 28.12.1905 w Biskirchen

zmarł: 31.03.1995 w Wiesbaden

Renkhoff dorastał w Biskirchen an der Lahn, gdzie jego ojciec pracował jako pastor. Po ukończeniu gimnazjum humanistycznego w Wetzlar studiował historię, język niemiecki i języki starożytne w Marburgu i Monachium. W 1930 r. ukończył doktorat w Marburgu na temat "Historii terytorialnej księstwa Nassau-Dillenburg". W marcu 1933 r. ukończył "Wielki Egzamin Archiwalny" w Instytucie Nauk Archiwalnych przy Pruskim Tajnym Archiwum Państwowym w Berlinie-Dahlem. Następnie pracował w Pruskim Archiwum Państwowym, a później w Głównym Archiwum Państwowym Hesji w Wiesbaden aż do przejścia na emeryturę w 1970 r., którym kierował od 1961 r. jako dyrektor archiwum.

W latach 1938-70 Renkhoff był sekretarzem Stowarzyszenia na rzecz Starożytności i Badań Historycznych Nassau i jednocześnie redaktorem Nassau Annals. Jednocześnie w latach 1956-70 wydawał "Blätter für deutsche Landesgeschichte". O jego bliskim związku z historią regionalną świadczą również jego nominacje do Komisji Historycznej Hesji i Waldeck, Heskiej Komisji Historycznej Darmstadt, Komisji Historycznej Nassau, której był wiceprzewodniczącym w latach 1947-75, oraz do zarządu Heskiego Stowarzyszenia Historii Kościoła.

Po przekazaniu pracy redakcyjnej w młodsze ręce, poświęcił się dwóm dużym własnym pracom naukowym. W 1980 r. opublikował monografię "Wiesbaden im Mittelalter" (Wiesbaden w średniowieczu) jako tom 2 siedmiotomowej historii miasta Wiesbaden. Następnie w 1985 r. ukazało się drugie wydanie "Nassauische Biographie" (Biografia Nassau), które stało się standardowym dziełem i zawiera około 5000 biografii osobistości z Nassau lub osobistości, które były wybitne w regionie Nassau.

Został odznaczony Federalnym Krzyżem Zasługi 1 klasy w 1974 r., honorowym członkNassau Annals. Jednocześnie w latach 1956-70 wydawał "Blätter für deutsche Landesgeschichte". O jego bliskim związku z historią regionalną świadczą również jego nominacje do Komisji Historycznej Hesji i Waldeck, Heskiej Komisji Historycznej Darmstadt, Komisji Historycznej Nassau, której był wiceprzewodniczącym w latach 1947-75, oraz do zarządu Heskiego Stowarzyszenia Historii Kościoła.

Po przekazaniu pracy redakcyjnej w młodsze ręce, poświęcił się dwóm dużym własnym pracom naukowym. W 1980 r. opublikował monografię "Wiesbaden im Mittelalter" (Wiesbaden w średniowieczu) jako tom 2 siedmiotomowej historii miasta Wiesbaden. Następnie w 1985 r. ukazało się drugie wydanie "Nassauische Biographie" (Biografia Nassau), które stało się standardowym dziełem i zawiera około 5000 biografii osobistości z Nassau lub osobistości, które były wybitne w regionie Nassau.

Został odznaczony Federalnym Krzyżem Zasługi 1 klasy w 1974 r., honorowym członkostwem Nassauische Altertumsverein w 1980 r. oraz Srebrnym Medalem Obywatelskim Miasta Wiesbaden w 1981 r.