Celem stowarzyszenia non-profit jest realizacja woli założyciela, wyrażonej w testamencie malarza Otto Ritschla z dnia 3 października 1971 r., w zaufaniu poprzez trwałe udostępnienie znacznej części jego twórczości artystycznej publiczności. W testamencie Ritschl podzielił swój majątek na podstawową kolekcję niezbywalnych obrazów i grafik oraz kolekcję swoich dzieł, które mogą zostać sprzedane na cele stowarzyszenia.

Museumsverein Otto Ritschl e.V. zostało założone przez Otto Ritschla w Wiesbaden w 1971 roku. Zaprosił on do fundacji przyjaciół i osoby publiczne, a przekazując swoje obrazy publiczności, połączył to z zamiarem założenia publicznie dostępnego muzeum dla swojej ważnej kolekcji obrazów. W statucie sformułowano wysoki standard edukacyjny, który powinien służyć rozwojowi kulturalnemu i samorealizacji ludzi. Ponadto oczekuje się współpracy z muzeami i galeriami w innych miastach.

Stowarzyszenie Muzeum Otto Ritschla, które liczyło zaledwie kilku członków, nie było w stanie założyć Muzeum Ritschla. W związku z tym założono "Gesellschaft der Freunde Otto Ritschls e.V.", którego celem było zachowanie jego pracowni przy Schumannstraße 50 jako miejsca spotkań kulturalnych i przestrzeni wystawienniczej. Członkowie organizowali spotkania w celu omówienia artystycznych i intelektualnych pomysłów Ritschla. Ponieważ stowarzyszenie nie było w stanie utrzymać pracowni, zrezygnowano z utworzenia Galerii Ritschla.

W 1988 r. konsultant ds. zarządzania Tom Sommerlatte objął przewodnictwo Stowarzyszenia Muzeum Otto Ritschla i wraz z ówczesnym dyrektorem Muzeum Wiesbaden, Volkerem Rattemeyerem, opracowano koncepcję zachowania majątku Ritschla w Muzeum Wiesbaden. Późna twórczość Ritschla - również jego główne dzieło - wykazuje bliskość do współczesnego malarstwa amerykańskiego. Pod ogólnym tematem "Kolor jako przestrzenno-medytacyjna wartość projektowa", obrazy Ritschla i po jednym nowym nabytku Marka Rothko i Ad Reinhardta były wystawiane razem jako stałe wypożyczenia w Muzeum Wiesbaden. W latach 1997/98 muzeum zaprezentowało obszerną retrospektywę Otto Ritschla, której towarzyszył bogato ilustrowany katalog.

Aby utrzymać nazwisko Ritschl przy życiu dla następnego pokolenia artystów, przyznano "Nagrodę Otto Ritschla", która oferuje zwycięzcy wystawę w Muzeum Wiesbaden wraz z katalogiem i nagrodą pieniężną. Laureatami zostali Gotthard Graubner (2001), Ulrich Erben (2003), Kazuo Katase (2009) i Katharina Grosse (2015). Stowarzyszenie nabyło pracę laureata Erbena jako stałą pożyczkę dla muzeum. W 2010 roku stowarzyszenie podarowało parafii Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Wiesbaden-Kohlheck dwa trzyczęściowe późne dzieła Ritschla do stałej ekspozycji w budynku kościoła zaprojektowanego przez berlińskiego architekta Johannesa Jackela.