Lilienthal, Saul

Główny kantor gminy żydowskiej, nauczyciel religii, wydawca

Urodzony: 14.10.1877 w Jerutten (Prusy Wschodnie)

Zmarł: 30.10.1944 w obozie koncentracyjnym Auschwitz

Lilienthal podjął swoją pierwszą pracę jako kantor w Berlinie pod koniec XIX wieku. Wziął udział w I wojnie światowej jako ochotnik i został poważnie ranny. Następnie pracował w Lipsku, Düsseldorfie, Poznaniu i Fryburgu, aż w końcu przeprowadził się z rodziną do Wiesbaden. Od 1925 r. uczył w tutejszych szkołach publicznych i piastował stanowisko starszego kantora w głównej synagodze na Michelsbergu. Jego koncerty synagogalne z chórem przyciągnęły uwagę całego kraju.

Lilienthal nie ograniczał się jednak do pracy głównego kantora i nauczyciela religii, ale około 1925 r. założył także "Żydowską Gazetę Tygodniową dla Nassau", którą wydawał wraz z Henrym Spettem przez około dekadę. W 1938 r. Lilienthalowi udało się opublikować książkę "Jüdische Wanderungen in Frankfurt am Main, Hessen und Hessen-Nassau" - jedno z ostatnich drukowanych wyznań niemieckiego Żyda na temat jego ojczyzny. Od 1936 r. pracował w prowizorycznej szkole żydowskiej przy Mainzer Straße.

Wraz z prawnikiem Bertholdem Guthmannem organizował również ucieczki innych Żydów przed narodowymi socjalistami za granicę. Wraz z żoną Bertą i synami starał się przetrwać prześladowania i nie opuszczać "swojej społeczności" w Wiesbaden. Dopiero w 1939 r. wraz z żoną uciekł do Amsterdamu. We wrześniu 1943 roku Lilienthal został deportowany z obozu koncentracyjnego Westerbork do obozu koncentracyjnego Theresienstadt i zamordowany w obozie koncentracyjnym Auschwitz 30 października 1944 roku. Los Berty Lilienthal nie został jeszcze wyjaśniony. Jej syn Lebrecht i jego rodzina zginęli w obozie koncentracyjnym Sobibór. Synowie Theodor i Felix Lilienthal zdołali wyemigrować i przeżyli. Obaj zostali rabinami.