Spett, Henry C.

Wydawca

urodzony: 03.12.1898 w Krakowie (Austro-Węgry)

zmarł: 04.04.1972 w Nowym Jorku

Spett, który pochodził z żydowskiej rodziny, która przeprowadziła się do Wiesbaden w 1900 roku, zgłosił się na ochotnika do armii austro-węgierskiej w 1916 roku po ukończeniu Oberrealschule am Zietenring i ukończył ją w 1917 roku. Studiował ekonomię w Wiedniu i Frankfurcie nad Menem, m.in. pod kierunkiem Maxa Webera.

1 stycznia 1923 r. założył firmę Westdruckerei na podwórku przy Blücherstraße 20 w Wiesbaden. Firma uniknęła skutków inflacji, produkując etykiety na wino dla regionalnych winiarni i korzystając z zamówień z Francji.

Od 1925 r. Westdruckerei, obecnie mieszczące się przy Dotzheimer Straße 26, stało się spółką z ograniczoną odpowiedzialnością ze Spettem jako dyrektorem zarządzającym i wydało publikacje na tematy żydowskie, a także poszukiwane na całym świecie dzieło o regionalnej uprawie winorośli. W latach 1925 i 1926 Spett wydawał czasopismo "Die Wilhelmstraße", które koncentrowało się na wydarzeniach kulturalnych w Wiesbaden i międzynarodowych trendach artystycznych takich osobistości jak Alfons Paquet i Carl Hagemann. Inne periodyki obejmowały tygodnik "Die Menschheit" i "Wiesbadener Fremdenblatt"; produkowano również broszury reklamowe dla przemysłu i ulotki dla SPD i KPD. W latach dwudziestych Westdruckerei coraz bardziej rozwijała się w szanowaną firmę średniej wielkości z rocznym obrotem 70 000 marek.

Po dojściu do władzy narodowych socjalistów na początku 1933 r. Spett bezpośrednio zaatakował politycznie Hermanna Göringa w liście. W czerwcu firma została zamknięta przez SA. W tym czasie Spett przebywał już na wygnaniu w Brukseli i pracował jako kierownik zakładu w drukarni, która wydawała gazetę "L' Avenir Juif", tygodnik Federacji Syjonistycznej Belgii. Na wygnaniu ożenił się ze swoją byłą autoryzowaną sygnatariuszką z Wiesbaden, Lizzie (Lisel) Dreyfuß. W 1940 r. Spett został partnerem w firmie poligraficznej, ale musiał uciekać z rodziną przed inwazją wojsk niemieckich, pozostawiając swoją prywatną bibliotekę, która obejmowała w szczególności hebraikę i judaikę, a także rzadkie wydania innych dziedzin z XVII i XVIII wieku, a następnie została skonfiskowana przez Alfreda Rosenberga i jego grupę zadaniową. Rodzina uciekła do Hiszpanii i Portugalii przez Francję, a następnie do Nowego Jorku w listopadzie 1940 roku. W USA Spett ponownie założył wydawnictwo. Aż do śmierci walczył o odpowiednie odszkodowanie.