Hagemann, Carl Christian

Intendent

Urodzony: 22.09.1871 w Harburgu (Elbe)

Zmarł: 24.12.1945 w Wiesbaden

Hagemann studiował inżynierię lądową na Uniwersytecie Technicznym w Hanowerze, a następnie teatrologię i filozofię w Rostocku i Berlinie oraz germanistykę w Heidelbergu. W 1900 r. uzyskał tytuł doktora, a w 1901 r. został redaktorem w "Rheinisch-Westfälische Zeitung" w Essen. Hagemann opublikował biografie Wilhelmine Schröder-Devrient (1804-1860) i Oscara Wilde'a (1854-1900), a także prace na temat reżyserii, aktorstwa i opery, które później podsumował w podręczniku nowoczesnej inscenizacji. Ze względu na jego wysoko cenioną krytykę teatralną i książki, został mianowany dyrektorem Teatru Narodowego w Mannheim w 1906 roku, pomimo braku doświadczenia scenicznego. W 1910 roku objął kierownictwo teatru Deutsches Schauspielhaus w Hamburgu. W 1913 r. udał się w podróż dookoła świata, aby poznać teatr obcych narodów, o czym napisał książkę "Spiele der Völker". W 1915 r. ponownie został dyrektorem teatru w Mannheim.

W 1920 roku pruski minister kultury Konrad Haenisch mianował go dyrektorem Pruskiego Teatru Państwowego w Wiesbaden. Hagemann miał przekształcić dawny teatr dworski w "teatr popularny i kulturalny". Zrealizował swoje zasady inscenizacji, inspirowane Maxem Reinhardtem, Gustavem Mahlerem i Alfredem Rollerem: Scena typu peep-box została zastąpiona okrągłym horyzontem ze zwięzłym przedstawieniem miejsca akcji, a przestrzeń sceniczna została zaprojektowana przy użyciu koloru i światła. W ten sposób Hagemann wywarł znaczący wpływ na niemiecki teatr. W Wiesbaden włączył poetów takich jak Strindberg, Wedekind i Sternheim do repertuaru teatralnego. Wyznaczył Otto Klemperera na głównego dyrektora muzycznego. W swojej autobiografii szczegółowo opisał swoje doświadczenia w Wiesbaden w latach 20. i scharakteryzował publiczność jako taką, która oczekiwała "przyjemnego wieczoru" w teatrze.

W 1927 r. przeniósł się do Berlina, by pracować w stacji radiowej. W 1930 roku otrzymał posadę wykładowcy w Instytucie Studiów Teatralnych na Uniwersytecie Berlińskim. Hagemann powrócił do Wiesbaden w 1942 roku. Tutaj, w 1945 roku, został mianowany dyrektorem artystycznym przez "Nadzwyczajną Wspólnotę Członków Teatru Niemieckiego" w celu odbudowy teatru. W październiku amerykański rząd wojskowy bezpodstawnie cofnął przyznaną mu w tym celu licencję i mianował dyrektorem artystycznym Richarda Payera.