Christian Zais zbudował "zakład kąpielowy dla znamienitych gości" przy Wilhelmstraße (dawniej Alleestraße) w latach 1818-20. Właściciele uzdrowiska w Wiesbaden, którzy obawiali się utraty wielu gości uzdrowiskowych w wyniku tego nowego budynku, zdołali sprawić, że posiadłości Nassau odmówiły Zaisowi wszelkich dotacji. Zais został zmuszony do zaciągnięcia dużych pożyczek i musiał pogodzić się ze znacznymi opóźnieniami z powodu pozwów wniesionych do sądu w Dillenburgu. W 1820 roku, na krótko przed planowanym otwarciem hotelu, zmarł jego właściciel.

Po ukończeniu Hotel Vier Jahreszeiten posiadał 140 luksusowo wyposażonych pokoi. Zais wykorzystał wiedzę medyczną swojego najstarszego syna Wilhelma Zaisa do stworzenia zaplecza balneologicznego (43 wanny). Od 1828 roku Hotel Vier Jahreszeiten posiadał również własne łaźnie termalne. Stajnie dla 50 koni znajdowały się za kuchnią i pomieszczeniami gospodarczymi. Wilhelm Zais przejął interes w 1845 roku, a od 1861 roku hotel prowadziła wdowa po nim, Adolphine, która w 1870 roku dysponowała 172 pokojami. Jej syn Wilhelm Zais jun. wybudował kolejny budynek ze sklepami i jedenastoma mieszkaniami w miejscu pokoi ogrodowych.

Na liście gości hotelu znalazły się takie osobistości jak Elżbieta Austriacka ("Sisi"), Otto von Bismarck i car Rosji Mikołaj. W 1881 roku Hotel Vier Jahreszeiten otrzymał prawo do bycia jedynym hotelem w Wiesbaden, który mógł nazywać się "Hotel und Kurhaus".

Nalot bombowy w lutym 1945 r. oznaczał koniec Hotelu Vier Jahreszeiten, który nie został odbudowany po zniszczeniu. W latach 1949-62 miejsce to było wykorzystywane jako garaż i stacja benzynowa, zanim nowy właściciel nieruchomości, Rudolf Herrmann, wzniósł nowy budynek z 250 mieszkaniami i 30 sklepami. Dziś tylko nazwa budynku przypomina o dawnym luksusowym hotelu.