Götting, Franz

germanista, bibliotekarz, dyrektor Heskiej Biblioteki Państwowej

Urodzony: 03.08.1905 w Menden (Westfalia)

zm.: 05.05.1973 w Wiesbaden

Götting był dyrektorem Heskiej Biblioteki Państwowej przez prawie 25 lat i w tym czasie kształtował życie kulturalne Wiesbaden. Po ukończeniu szkoły studiował w Münster, gdzie później uzyskał tytuł doktora po kolejnych latach studiów w Wiedniu. Od 1935 r. pracował jako archiwista i bibliotekarz w Muzeum Goethego we Frankfurcie (Freies Dt. Hochstift).

W listopadzie 1945 r. powierzono mu zarządzanie biblioteką naukową w Wiesbaden. Był również przewodniczącym pierwszego powojennego stowarzyszenia kulturalnego, Wiesbadener Kulturbund.

Wraz z Johannesem Maaßem Götting był jednym z założycieli Centrum Kształcenia Dorosłych w Wiesbaden (Volkshochschule Wiesbaden e.V.), a w latach 1956-68 pełnił funkcję przewodniczącego tego stowarzyszenia. Był także członkiem miejskiej delegacji kulturalnej.

Czuł szczególne pokrewieństwo z Goethem. Świadczą o tym różne publikacje w kalendarzu Goethego Muzeum Goethego we Frankfurcie ("Dora Stock, eine deutsche Malerin um 1800", 1938) oraz w roczniku "Goethe". Jego "Kronika życia Goethego" doczekała się wielu wydań. Towarzystwo Goethego w Wiesbaden wybrało go na swojego drugiego przewodniczącego.

W 150. rocznicę założenia Biblioteki Państwowej Götting i jego współpracownik Rupprecht Leppla napisali historię biblioteki i związanych z nią instytucji, Galerii Obrazów i Muzeum Historii Naturalnej, tworząc w ten sposób ważny dokument polityki kulturalnej w Nassau i Wiesbaden (1963). Inne publikacje to "Die Bibliothek von Goethes Vater" (Nassauische Annalen 64/1953) i "Johann Isaac von Gerning 1767-1837" (Nassauische Lebensbilder, vol. 5, 1955).