Wiesbaden ma długą tradycję osadnictwa prehistorycznego, która przejawia się głównie w znaleziskach grobów od epoki brązu. Prehistoryczne, rzymskie i germańskie cmentarzyska znaleziono na Friedrichstrasse, Luisenstrasse i Dotzheimer Strasse, Waldstrasse, Hainerberg, Heidenberg, Adolfshöhe i na większości przedmieść.

W mieście znajduje się łącznie 21 cmentarzy chrześcijańskich, siedem żydowskich i jeden prawosławny. Kilka lat temu na cmentarzu południowym otwarto cmentarz muzułmański.

Najstarszy cmentarz w średniowiecznym Wiesbaden, wzmiankowany po raz pierwszy w 1248 roku, znajdował się w centrum osady wokół kościoła Mauritius, co było powszechną praktyką w tamtych czasach. Był on otwarty dla całej ludności, a osoby uprzywilejowane mogły być za opłatą pochowane bezpośrednio w kościele, w pobliżu relikwii świętego. Na cmentarzu znajdowało się ossuarium, w którym przechowywano szczątki szkieletów. Na początku XIV wieku został on przekształcony w kaplicę św. Michała. Istniało również bractwo poświęcone św. Michałowi, które przenosiło zmarłych do grobów. Jedyny średniowieczny klasztor w Wiesbaden, klasztor klarysek Klarenthal, również służył przez pewien czas jako miejsce pochówku. Prawie żaden z bogatych grobowców nie został zachowany.

Cmentarz przy kościele Mauritius został zastąpiony przez "Totenhof an der Heidenmauer" w 1573 roku. Cmentarz ten musiał być kilkakrotnie rozbudowywany: w 1753 r. został przedłużony do wysokości Schulbergu, w 1821 r. został ponownie powiększony, aż ostatecznie zajął powierzchnię 8 200^{metrów kwadratowych}. Po 259 latach został zamknięty w 1832 roku. W 1886 r. górna część została przekształcona w park i otwarta dla publiczności. W 1900 roku duża część została poświęcona na budowę Coulinstrasse, a groby z tego obszaru zostały przeniesione na dzisiejszy Stary Cmentarz. Czcigodne miejsce pochówku poniosło dalsze straty w latach 1902/03, kiedy zbudowano Bramę Rzymską i naruszono Heidenmauer.

Historia pochówków w Wiesbaden nie byłaby kompletna bez wspomnienia o cmentarzu przy Kochbrunnenplatz: od 1690 do 1808 roku miasto utrzymywało tutaj specjalny cmentarz dla ubogich i hospitalizowanych, bardzo blisko szpitala. W 1832 r. po raz pierwszy rozważono budowę nowego cmentarza poza obszarem Weichbild, a mianowicie przy Platter Straße. Nowy cmentarz został poświęcony 6 września 1832 roku i wkrótce okazał się zbyt mały; pierwsza rozbudowa miała miejsce w 1851 roku. Do 1955 r. miejsce ostatniego spoczynku znalazło tu około 27 000 osób. W 1972 roku cmentarz został przekształcony w park rekreacyjny.

Późniejszy cmentarz północny został oddany do użytku w 1877 roku. W 1878 r., odpowiednio po wschodniej i północnej stronie, zbudowano cmentarz ortodoksyjny i liberalny cmentarz izraelicki. W 1908 roku otwarto najmłodszy z cmentarzy w Wiesbaden, cmentarz południowy.