Dörr, Rudolf

Architekt, urbanista

Urodzony: 08.12.1902 w Wiesbaden

Zmarł: 06.05.1989 w Wiesbaden

Dörr studiował w TH Darmstadt od 1921 roku, ale wkrótce przeniósł się do TH Stuttgart, tak zwanej Szkoły Stuttgarckiej z profesorami Paulem Bonatzem, Paulem Schmitthennerem i Heinzem Wetzelem. W Stuttgarcie Dörr otrzymał znaczący impuls w odniesieniu do nowoczesnego planowania urbanistycznego, które miało stworzyć artystyczne rozwiązanie wywodzące się z funkcjonalności opartej na lokalizacji i zadaniu budowlanym.

Pierwszy duży projekt Dörra miał miejsce podczas egzaminu państwowego na architekta rządowego w 1930 r. Na podstawie planów sporządzonych wspólnie z ojcem Heinrichem Dörrem, do 1932 r. wybudowano bloki mieszkalne w rzędach po obu stronach Kauber i po prawej stronie Oestricher Straße, na zachód od Loreleirings.

Głównym dziełem Dörra jest planowanie odbudowy zniszczonych w 1945 r. dzielnic Kurviertel i Quellenviertel oraz ich realizacja. Jego propozycja rozwoju była podstawą ogólnego planowania i zapewniła na przykład jednolity projekt nowej Webergasse (1953/54). Budynki przy tej ulicy zostały wpisane na listę zabytków pod koniec lat 80-tych.

Jego credo "zachowania i postępu" znalazło odzwierciedlenie nieco później w kompleksie mieszkalno-handlowym: Budynek mieszkalny "Vier Jahreszeiten" przy Wilhelmstrasse (1956-58) przypomina swojego poprzednika, Hotel Vier Jahreszeiten, ze względu na swój hotelowy charakter; równoległy budynek (1962-64) wzniesiony po zachodniej stronie Kaiser-Friedrich-Platz tworzy przestrzenne połączenie z nowo powstałą dzielnicą śródmiejską.

"Odniesienia są wszystkim" to kolejna z profesji Dörra, dlatego na przykład kościół Paul-Gerhardt-Kirche w Kohlheck, zbudowany w latach 1968/69, odzwierciedla wiejski charakter sąsiedniego nowego osiedla mieszkaniowego poprzez proste formy i materiały budowlane, takie jak kamień z kamieniołomu, cegła, łupek i drewno.

Dörr został uhonorowany brązowym medalem obywatelskim w 1978 roku za swoją wolontariacką pracę w radzie doradczej ds. architektury miasta Wiesbaden, która została utworzona w 1947 roku. Jego grób znajduje się na Quellenviertel oraz ich realizacja. Jego propozycja rozwoju była podstawą ogólnego planowania i zapewniła na przykład jednolity projekt nowej Webergasse (1953/54). Budynki przy tej ulicy zostały wpisane na listę zabytków pod koniec lat 80-tych.

Jego credo "zachowania i postępu" znalazło odzwierciedlenie nieco później w kompleksie mieszkalno-handlowym: Budynek mieszkalny "Vier Jahreszeiten" przy Wilhelmstrasse (1956-58) przypomina swojego poprzednika, Hotel Vier Jahreszeiten, ze względu na swój hotelowy charakter; równoległy budynek (1962-64) wzniesiony po zachodniej stronie Kaiser-Friedrich-Platz tworzy przestrzenne połączenie z nowo powstałą dzielnicą śródmiejską.

"Odniesienia są wszystkim" to kolejna z profesji Dörra, dlatego na przykład kościół Paul-Gerhardt-Kirche w Kohlheck, zbudowany w latach 1968/69, odzwierciedla wiejski charakter sąsiedniego nowego osiedla mieszkaniowego poprzez proste formy i materiały budowlane, takie jak kamień z kamieniołomu, cegła, łupek i drewno.

Dörr został uhonorowany brązowym medalem obywatelWilhelmstrasse (1956-58) przypomina swojego poprzednika, Hotel Vier Jahreszeiten, ze względu na swój hotelowy charakter; równoległy budynek (1962-64) wzniesiony po zachodniej stronie Kaiser-Friedrich-Platz tworzy przestrzenne połączenie z nowo powstałą dzielnicą śródmiejską.

"Odniesienia są wszystkim" to kolejna z profesji Dörra, dlatego na przykład kościół Paul-Gerhardt-Kirche w Kohlheck, zbudowany w latach 1968/69, odzwierciedla wiejski charakter sąsiedniego nowego osiedla mieszkaniowego poprzez proste formy i materiały budowlane, takie jak kamień z kamieniołomu, cegła, łupek i drewno.

Dörr został uhonorowany brązowym medalem obywatelskim w 1978 roku za swoją wolontariacką pracę w radzie doradczej ds. architektury miasta Wiesbaden, która została utworzona w 1947 roku. Jego grób znajduje się na Cmentarzu Południowym.