Już w 1836 r. brytyjscy goście odwiedzający uzdrowisko Wiesbaden spotykali się, by odprawiać anglikańskie nabożeństwa. Ponieważ kongregacja szybko się rozrastała, książę Adolph zu Nassau udostępnił działkę pod budowę kościoła w 1844 roku.

Budynek, zbudowany w prostym stylu neogotyckim z cegły i piaskowca według planów starszego urzędnika budowlanego Theodora Goetza, został konsekrowany 22 lipca 1865 r. przez arcybiskupa Armagh (Irlandia), który był odpowiedzialny za nadzorowanie wszystkich zagranicznych kongregacji. Kościół św. Augustyna z Canterbury Wiesbaden został nazwany na cześć św. Augustyna, który został wysłany z Rzymu do Anglii w 597 roku przez papieża Grzegorza Wielkiego w celu nawrócenia Anglików, a później został pierwszym arcybiskupem Canterbury. Dzwonnica i nawa zostały zbudowane w latach 1887/88 według planów architekta Friedricha Langa.

Wraz z wybuchem I wojny światowej brytyjscy mieszkańcy opuścili Wiesbaden. Do początku lat dwudziestych XX wieku kościół był używany przez amerykańskich wiernych i luterańską kongregację Trinity. Krótko przed II wojną światową zagraniczni mieszkańcy ponownie opuścili Wiesbaden, a administratorem kościoła został prawnik W. Adolph. Podczas nalotu bombowego w lutym 1945 r. kościół św. Augustyna z Canterbury został poważnie uszkodzony. Po wojnie przez krótki czas służył jako tymczasowe zakwaterowanie dla wojsk amerykańskich. W 1950 roku Amerykanie odrestaurowali go i używali jako kaplicy wojskowej do października 1955 roku.

W 1955 r. miasto Wiesbaden zwróciło kościół Kościołowi anglikańskiemu. Od tego czasu opiekę nad nim sprawuje biskup amerykańskich kościołów w Europie. W 1966 r. kościół spłonął niemal doszczętnie z powodu usterki systemu grzewczego. Po odbudowie został ponownie poświęcony 22 stycznia 1967 roku.

Kongregacja składa się z ludzi wielu narodowości. Większość z około 220 parafian pochodzi z Wielkiej Brytanii, USA i Niemiec. Nabożeństwa odbywają się w tradycji anglikańskiej i w języku angielskim.