"Kur- und Fremdenliste" jest prawdopodobnie najbardziej produktywnym źródłem do badań prozopograficznych nad przemysłem uzdrowiskowym Wiesbaden w czasach nowożytnych.

Po raz pierwszy pojawiła się w "Hoch-Fürstlich Nassau-Saarbrück-Usingischen privilegirten gemeinnützigen Wiesbader Nachrichten und Anzeigen" (później: Wiesbade[ne]r Wochenblatt), którego pierwszy zachowany tom pochodzi z 1774 roku. Od samego początku "Kur- und Fremdenliste" (lista uzdrowiskowa i gości) wskazywała dzień przyjazdu/wyjazdu oraz miejsce zakwaterowania każdego gościa uzdrowiska w mieście. Została ona uporządkowana alfabetycznie według łaźni; łaźnie żydowskie były początkowo wymienione osobno, ale w 1810 r. zostały również włączone do alfabetu.

Od 1810 r. lista uzdrowisk była redagowana przez urzędnika państwowego, który był również odpowiedzialny za "Verordnungs- und Intelligenzblatt". Zwiększona kontrola państwa w okresie Restauracji jest również widoczna w praktyce od 1816 r. polegającej na włączaniu prywatnych domów jako miejsc zamieszkania dla odwiedzających: Właściciele uzdrowisk, a także właściciele zajazdów byli zobowiązani do prowadzenia "Fremdenbücher" (ksiąg gości); w każdą sobotę należało przekazywać policji karty meldunkowe z wyszczególnieniem przyjazdów i wyjazdów. Do 1852 r. istniało również rozróżnienie między gośćmi uzdrowiska a "podróżnymi przejeżdżającymi przez uzdrowisko"; obie grupy były corocznie liczone według kolejnych numerów.

Wraz z rozkwitem działalności uzdrowiskowej i kąpielowej od około 1840 r., lista stała się lukratywną inwestycją dla danej drukarni ze względu na rosnącą część reklamową. Kiedy "Wochenblatt" został zastąpiony przez nowy Wiesbadener Tagblatt w 1852 roku, drukarz Karl August Emil Schellenberg przejął Kurliste jako niezależny organ na kilka lat.

Radykalna zmiana nastąpiła w 1867 r., kiedy drukowanie i publikowanie listy zostało przejęte przez Kurverein (Kur- und Verkehrsverein e.V.), który został założony krótko wcześniej pod kierownictwem Ferdinanda Hey'a. "Wiesbadener Badeblatt", opublikowany teraz po raz pierwszy, zawierał nie tylko poprzednią listę uzdrowisk, ale także te z sąsiednich kurortów, a także sekcję fabularną i kalendarz wydarzeń. Ta bogata szata graficzna utrzymała się nawet wtedy, gdy w 1898 r. wydawanie gazety przejęła miejska administracja uzdrowiskowa, a działalność uzdrowiskowa osiągnęła swój szczyt w latach poprzedzających wybuch I wojny światowej (średnio 200 000 gości rocznie przed 1914 r.).

Czasopismo "Wiesbadener Badeblatt" przestało być wydawane pod koniec 1933 r.; od 1936 do 1941 r. ukazywał się jego następca, "Wiesbadener Kurgast", który ponownie zawierał listę uzdrowisk. Próba rewitalizacji w latach 1951-1957 ("Kur- und Fremdenblatt") postrzegana była bardziej jako felietonistyczny dodatek do wizyty w uzdrowisku i od samego początku zrezygnowano z list gości.

Większość tomów "Kur- und Fremdenliste" zachowała się w Bibliotece Uniwersytetu Rhein-Main i Bibliotece Państwowej, podczas gdy mniejsza kolekcja istnieje również w archiwach Schellenberg'sche Hofbuchdruckerei. Niestety, kilku tomów, zwłaszcza z wczesnego okresu, nie można już odnaleźć. Pełne teksty są dostępne pod "Wiesbadener Badeblatt digital" (tomy 1867-1933) na stronie internetowej Uniwersytetu Rhein-Main i Biblioteki Państwowej.