Nazwa ta po raz pierwszy pojawia się na kamieniu milowym odkrytym w Kastel w 1896 roku. Jednak już Naturalis historia Pliniusza Starszego, która została opublikowana około 77 roku, wspomina o gorących źródłach Mattiac ("Sunt et Mattiaci in Germania fontes calidi trans Rhenum").

Nawiasem mówiąc, poeta Martial napisał dwa epigramaty około 85/86 roku o użyciu spieku w kolorze ochry z tych źródeł w postaci "kulek Mattiac" do farbowania "siwych włosów starości" - zamiast wyrywania ich lub golenia głowy, jak to było wówczas w zwyczaju.