Pallat, Friedrich August Ludwig (δικό του όνομα Pallalat)
Pallat, Friedrich August Ludwig (δικό του όνομα Pallalat)
Μεταρρυθμιστής παιδαγωγός, αρχαιολόγος
Γεννήθηκε: 03 Δεκ. 1867 στο Wiesbaden
Πέθανε: 22/11/1946 στο Göttingen
Ο γιος του πιανίστα και καθηγητή μουσικής Karl Pallalat, γνωστός ως Pallat, σπούδασε κλασική φιλολογία και κλασικές σπουδές στο Μόναχο, απέκτησε το διδακτορικό του και πέρασε τις κρατικές εξετάσεις για το ανώτερο διδακτικό επάγγελμα το 1892. Το 1892-95 ταξίδεψε στην Ιταλία, την Ελλάδα και την Τουρκία με υποτροφία του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου. Από το 1895-98 διετέλεσε διευθυντής του Μουσείου Αρχαιοτήτων του Νασάου και έφορος της διοικητικής περιφέρειας του Βισμπάντεν. Παράλληλα, ήταν υπεύθυνος για την ανασκαφή του φρουρίου Holzhausen ως επίτιμος επίτροπος της Επιτροπής Reichs-Limes.
Ήδη από το 1898 διορίστηκε επιστημονικός συνεργάτης του πρωσικού Υπουργείου Πολιτισμού για τη μεταρρύθμιση της διδασκαλίας του σχεδίου, στη συνέχεια και της χειροτεχνίας και της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης, ενώ το 1899 έγινε καθηγητής. Για ένα διάστημα ήταν συνδιευθυντής των Ιδρυμάτων Francke στο Halle. Το 1908 έγινε μυστικός σύμβουλος και το 1911, ως μυστικός ανώτερος κυβερνητικός σύμβουλος, έγινε σύμβουλος τέχνης.
Μαζί με τους εκπαιδευτικούς τέχνης του Αμβούργου Alfred Lichtwark και Carl Goetze, ξεκίνησε τα ευρέως αναγνωρισμένα συνέδρια για την καλλιτεχνική εκπαίδευση στη Δρέσδη το 1901, τη Βαϊμάρη το 1903 και το Αμβούργο το 1905. Εκτός από το έργο του για τη διδασκαλία της τέχνης και τη διδασκαλία του έργου, το οποίο οδήγησε στον κανονισμό εξετάσεων για το επάγγελμα του καθηγητή τέχνης στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση το 1922, συνίδρυσε το Κεντρικό Ινστιτούτο Εκπαίδευσης και Διδασκαλίας του Βερολίνου, το οποίο ανέπτυξε ως διευθυντής του σε ένα κέντρο παιδαγωγικής πληροφόρησης, εργασίας και συλλογής με τη μεγαλύτερη εθνική και διεθνή επιρροή.
Παρέμεινε ονομαστικά επικεφαλής του Ινστιτούτου μέχρι το 1938 -αλλά μόνο μέχρι το 1933- χωρίς να μπορέσει να αποτρέψει την ιδεολογική του παρακμή. Ο Pallat ήταν διαχειριστής του Πανεπιστημίου Halle-Wittenberg από το 1928-32. Υπήρξε επίτιμο μέλος της Γερμανικής Ομοσπονδίας Γυμναστικής και των Γερμανικών και Βρετανικών Συνδέσμων Καθηγητών Σχεδίου, καθώς και για σύντομο χρονικό διάστημα πρόεδρος της Γερμανικής Εταιρείας Λαϊκής Έρευνας και Εκπαίδευσης Ενηλίκων.
Το 1938 διορίστηκε τακτικό μέλος του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου του Γκέτινγκεν και αντεπιστέλλον μέλος της Εταιρείας Επιστημών και Ανθρωπιστικών Επιστημών του Γκέτινγκεν. Ο κατάλογος των δημοσιεύσεών του σχετικά με την αρχαιολογία, τη μεταρρυθμιστική παιδαγωγική, την καλλιτεχνική εκπαίδευση και τη σχολική οργάνωση είναι αντίστοιχα εντυπωσιακός.
Λογοτεχνία
Böhme, Günther: Das Zentralinstitut für Erziehung und Unterricht und seine Leiter, Neuburgweier-Karlsruhe 1971.
Γερμανική Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος 7 [σ. 551].