Wilhelmj, Emil Daniel Ferdinand Viktor August

skrzypek

Urodzony: 21.09.1845 w Usingen

Zmarł: 22.01.1908 w Londynie

Syn Augusta Wilhelma Wilhelma przeniósł się wraz z rodzicami z Usingen do Wiesbaden w 1850 roku. Jego pierwszym nauczycielem był koncertmistrz Konrad Fischer z teatru dworskiego w Wiesbaden, gdzie 10-letni Wilhelmj dał swój pierwszy koncert jako skrzypek. W 1861 r. udał się do Weimaru, aby spotkać się z Franzem Lisztem, który przedstawił go Ferdinandowi Davidowi (1810-73), koncertmistrzowi lipskiej orkiestry Gewandhaus, jako ucznia. Wilhelmj odwiedził Richarda Wagnera z Davidem w Biebrich w 1862 roku. Wilhelmj powrócił do Wiesbaden w 1864 r. i studiował kompozycję u Joachima Raffa.

W latach 1865-75 podróżował po Niemczech, Holandii i Skandynawii, a także do Londynu. W 1875 r. kupił willę przy Biebricher Allee. Był koncertmistrzem na pierwszym festiwalu w Bayreuth w 1876 roku. Premiera tetralogii "Pierścień" była punktem kulminacyjnym jego kariery.

Jego bliski kontakt z Wagnerem doprowadził do zorganizowania przez Wilhelma Festiwalu Wagnerowskiego w jego ulubionym mieście Londynie w 1877 roku. Odbyły się tam koncerty orkiestrowe z Wagnerem jako dyrygentem, ale nie odniosły one sukcesu artystycznego ani finansowego. Wilhelm załamał się fizycznie i psychicznie; następnie wyzdrowiał w Wiesbaden. W latach 1878-82 odbył trasę koncertową do Ameryki, Australii i Azji Wschodniej. 18 lutego 1883 r. Wilhelm i inni bliscy przyjaciele nieśli trumnę na pogrzebie Wagnera w Bayreuth.

W 1884 r. przekształcił swoją willę w "college skrzypcowy", jednak próba założenia konserwatorium nie powiodła się. W 1893 r. przeniósł się do Londynu, gdzie został profesorem w Guildhall Music School. Powrócił do Wiesbaden w 1903 roku, aby zagrać na ślubie swojej siostrzenicy.

Wilhelmj był często nazywany "niemieckim Paganinim" lub "królem skrzypiec". W porównaniu z Josephem Joachimem był uważany za silniejszego wirtuoza. Jego gra była bardzo skoncentrowana na efekcie zewnętrznym, zwłaszcza z dużymi orkiestrami i w nowoczesnych salach koncertowych. Po śmierci został przeniesiony z Londynu do Wiesbaden i pochowany w rodzinnym grobie Wilhelmów na Cmentarzu Północnym.