Tereny Reisinger naprzeciwko głównego dworca kolejowego (Otwiera się w nowej karcie) zawdzięczają swoje istnienie hojnym darowiznom kupca Hugo Reisingera (Otwiera się w nowej karcie) i aptekarza Adama Herberta (Otwiera się w nowej karcie). Na tym terenie lub w jego bezpośrednim sąsiedztwie znajdowała się fabryka gazu oraz stacje kolejowe Taunus, Rhine i Hessian Ludwig.

Po wybudowaniu głównego dworca kolejowego budynki te zostały wyburzone, a teren stał się przemysłowym nieużytkiem. Kiedy w 1913 r. Reisinger przekazał miastu 25 000 dolarów na budowę fontanny, początkowo rozważano różne lokalizacje, ale pod uwagę wzięto teren dawnego Salzbachtal. Realizacja została opóźniona przez I wojnę światową (Otwiera się w nowej karcie) i podjęto ją ponownie dopiero pod koniec lat dwudziestych XX wieku.

Architekt ogrodowy Friedrich Wilhelm Hirsch, architekt Edmund Fabry i rzeźbiarz Arnold Hensler zwyciężyli w konkursie w 1931 roku. Najważniejszym celem było oczyszczenie terenu. Ponadto miała powstać fontanna, która miała symbolizować lecznicze źródła w postaci skaczących strumieni "wypływających z dna łąki". Kanał biegnący wzdłuż głównej ścieżki kończy się zbiornikiem wodnym z klęczącą marmurową rzeźbą nimfy źródlanej autorstwa Henslera. Kompleks został otwarty dla publiczności w 1932 roku.

Pozostałe tereny były wykorzystywane jako boiska sportowe i ogródki działkowe. W 1936 roku podjęto decyzję o wykorzystaniu funduszy przekazanych przez aptekarza Herberta na rozbudowę terenów Reisinger. Realizacja parku ponownie znalazła się w rękach Friedricha Hirscha, podczas gdy architekt Ernst von den Velden stworzył filarową halę, a rzeźbiarz ze Stuttgartu Ludwig Spiegel monumentalną rzeźbę z wapienia muszlowego przedstawiającą Europę na byku. Projekt kompleksu ogrodowego z pseudo-antyczną Wandelhalle nawiązuje do narodowego socjalizmu. W szczególności ważąca 1,5 tony rzeźba z wapienia muszlowego nawiązuje do typowych elementów stylistycznych nazistowskiej estetyki projektowej. Ikonografia dawnego kompleksu Herberta służyła zatem również do zobrazowania propagowanego poczucia wspólnoty w lokalnej nazistowskiej "wspólnocie narodowej". W projekcie można już rozpoznać recepcję narodowego socjalizmu, w którym celowo płaski, statyczny styl ilustracji w połączeniu z techniką sgraffiti podkreśla solidne rzemiosło tego monumentalnego obrazu architektonicznego. "Europa-Anlage" - lub Herbert-Anlage - ze swoim rozległym "programem europejskim" jest ikonograficznym wyjątkiem w Niemczech. Powstał w roku, w którym pojawiły się pierwsze oficjalne obrazy "Europy" niemieckiego faszyzmu.

Nowy kompleks z Wandelhalle i dużą przestrzenią wodną został zainaugurowany 6 lipca 1937 roku. Przemówienie wygłosił darczyńca, Adam Herbert, oraz burmistrz NSDAP Erich Mix, który zaprosił gości na to wydarzenie. Program uświetniła orkiestra uzdrowiskowa. W uroczystości wzięli udział najważniejsi przedstawiciele władz miejskich, a także wysocy rangą przedstawiciele NSDAP, SS, SA, NSKK, Młodzieży Hitlerowskiej i BDM.

Po II wojnie (Otwiera się w nowej karcie) światowej wojska amerykańskie wykorzystywały ten teren jako parking. Renowacja parku rozpoczęła się w 1950 roku. Adam Herbert zapewnił dalsze fundusze na stworzenie Fontanny Diany przed Rhein-Main-Hallen (Otwiera się w nowej karcie).

Obecnie park jest wykorzystywany jako miejsce do opalania i zabawy oraz do organizacji imprez plenerowych. W trakcie budowy sąsiedniego przedszkola i hali widowiskowo-sportowej Rhein-Main-Hallen przeprowadzono rekultywację skażonych terenów, usuwając z ziemi pozostałości gazowni i przywracając historyczny teren zielony o powierzchni około 3,4 hektara do pierwotnego stanu.

Historyczna komisja ekspertów powołana przez radę miasta w 2020 r. w celu przeglądu obszarów komunikacyjnych, budynków i obiektów nazwanych imionami osób w stolicy kraju związkowego Wiesbaden zaleciła zmianę nazwy Herbert-Anlage ze względu na bliskość Adama Herberta z reżimem nazistowskim. Lokalna rada doradcza Wiesbaden-Mitte zastosowała się do tego zalecenia i 1 lutego 2024 r. zdecydowała, że termin "Herbert-Anlage" może zostać usunięty. Rada lokalna zwróciła się do magistratu o połączenie Herbert-Anlage z Reisinger-Anlage na południu. Tablica darczyńcy powinna być kontekstualna.

[Niniejszy tekst został opracowany w 2012 r. przez Martinę Clair Michel na potrzeby drukowanej wersji encyklopedii miasta Wiesbaden oraz poprawiony i uzupełniony przez dr Katherine Lukat w 2024 r.]].