Neubauer, Carl Theodor Ludwig

Farmaceuta, chemik

Urodzony: 26.10.1830 w Lüchow (Wendland)

Zmarł: 02.06.1879 w Wiesbaden

Neubauer kształcił się na farmaceutę, a następnie pracował jako asystent farmaceuty w Wormsdorfie i Hanowerze. W 1853 r. został asystentem w laboratorium Remigiusa Heinricha Freseniusa w Wiesbaden. Pracował tam jako wykładowca od 1862 roku aż do śmierci. Jednocześnie w latach 1855-76 wykładał chemię i fizykę w szkole rolniczej w Hof Geisberg. Neubauer pracował również przez długi czas w komisji egzaminacyjnej dla lekarzy i farmaceutów oraz jako audytor farmacji. Uzyskał doktorat w Getyndze w 1855 r. i wykładał chemię i fizykę w tamtejszym instytucie rolniczym aż do jego zamknięcia w 1876 r. W 1864 r. otrzymał tytuł profesora.

W 1868 r. został dyrektorem nowo założonej stacji doświadczalnej chemii rolnej i enologii w Wiesbaden. Oprócz oficjalnych obowiązków dydaktycznych, prowadził również liczne wykłady w organizacjach naukowych. Szczególną uwagę poświęcił tematowi wina, którego skład chemiczny intensywnie badał. Jego przemyślenia na temat higienicznego traktowania wina zostały opublikowane w 1878 roku.

Jako analityk i chemik, Neubauer napisał podstawowy podręcznik analizy moczu, który współtworzył z Juliusem Vogelem od drugiego wydania. Przez wiele lat regularnie pisał o nowych badaniach w dziedzinie chemii analitycznej w Zeitschrift für analytische Chemie. Jego imieniem nazwano ulicę w Wiesbaden.