Möckel, Sabine, z domu Schwalbach

Urzędniczka ubezpieczeniowa, radna miejska

Urodzona: 25.10.1906 w Biebrich

Zmarła: 04.12.1986 w Wiesbaden

Möckel ukończyła praktykę w Hessen-Nassauische-Versicherung. Pochodziła z rodziny bliskiej SPD, została członkinią Socjalistycznej Młodzieży Pracy (SAJ) i wstąpiła do związku zawodowego w 1922 roku, a do SPD w 1926 roku. Należała również do klubu esperantystów w Wiesbaden. Wiosną 1933 r. "esperantyści" zostali rozbici lub rozwiązani, a wkrótce potem SPD i powiązane z nią organizacje, w tym SAJ, zostały zdelegalizowane.

Po zwolnieniu Möckel za "polityczną niewiarygodność", podjęła pracę w Chemische Werke Albert. Pracowała tam w "biurze ds. cudzoziemców", które było odpowiedzialne za zagranicznych robotników cywilnych i przymusowych zatrudnionych przez firmę. Została aresztowana 13 lutego 1941 r. po złożeniu donosu. 28 listopada 1941 r. została skazana przez Wyższy Sąd Krajowy w Kassel na kilka miesięcy więzienia za nielegalną działalność polityczną, wraz z innymi kobietami, w tym Henny Neu. Po zwolnieniu z więzienia 19 maja 1942 r. wróciła do swojej poprzedniej pracy w firmie Albert.

Od 1945 r. Möckel ponownie stała się aktywna politycznie: była członkinią bezpartyjnego komitetu kobiet i do 1946 r. zasiadała w radzie obywatelskiej SPD, poprzedniczce rady miejskiej, której członkiem została w tym samym roku. W 1952 r., ze względu na sytuację rodzinną, zrezygnowała z pracy w radzie miejskiejprzymusowych zatrudnionych przez firmę. Została aresztowana 13 lutego 1941 r. po złożeniu donosu. 28 listopada 1941 r. została skazana przez Wyższy Sąd Krajowy w Kassel na kilka miesięcy więzienia za nielegalną działalność polityczną, wraz z innymi kobietami, w tym Henny Neu. Po zwolnieniu z więzienia 19 maja 1942 r. wróciła do swojej poprzedniej pracy w firmie Albert.

Od 1945 r. Möckel ponownie stała się aktywna politycznie: była członkinią bezpartyjnego komitetu kobiet i do 1946 r. zasiadała w radzie obywatelskiej SPD, poprzedniczce rady miejskiej, której członkiem została w tym samym roku. W 1952 r., ze względu na sytuację rodzinną, zrezygnowała z pracy w radzie miejskiej.

Od tego czasu aktywnie działała w zarządzie reaktywowanego Związku Esperanto, dla którego podróżowała na różne światowe kongresy.