May, Karl Hermann

Duchowny protestancki, historyk

Urodzony: 28 listopada 1903 w Weilburgu

Zmarł: 25.09.1990 w Wiesbaden

May studiował teologię protestancką w Tybindze, Giessen, Berlinie i Marburgu. Następnie ukończył studia historyczne i filozoficzne, uzyskując tytuł doktora. Jego dysertacja "Territorialgeschichte des Oberlahnkreises (Weilburg)" (1939) jest jego głównym dziełem i do dziś pozostaje punktem orientacyjnym. Po uczęszczaniu do seminarium teologicznego w Herborn i ukończeniu wikariatu (1929), rozpoczął karierę zawodową jako pomocnik kaznodziei w Griesheim w 1930 roku. W tym samym roku mógł przenieść się do parafii w Kemel, którą sprawował do 1956 r., a następnie przeniósł się do Bad Schwalbach, gdzie w 1959 r. został dziekanem. W 1968 r. przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Wiesbaden.

May interesował się historią regionalną od czasów szkolnych. W 1927 r. wstąpił do Stowarzyszenia na rzecz Starożytności Nassau i Badań Historycznych, był współzałożycielem oddziału w Weilburgu i członkiem zarządu stowarzyszenia w latach 1968-78. W 1933 r. został powołany do Komisji Historycznej Nassau. May był również członkiem Komisji Historycznej Hesji. W latach 1951-56 był przewodniczącym Heskiego Stowarzyszenia Historii Kościoła.

Jego wkład w czasopisma i publikacje pamiątkowe dotyczące starszej historii regionu Nassau, jego hrabiów i dynastii, jego badania nad starszą genealogią szlachty Nassau oraz jego lokalna historia i prace biograficzne są liczne. Jego esej na temat zniszczenia miasta Wiesbaden w 1242 r. w Nassauische Annalen (NA, 1967) jest punktem kulminacyjnym jego pracy badawczej. Bibliografię jego prac można znaleźć w Nassauische Annalen z 1984 r. May został pochowany na cmentarzu w Sonnenbergu.