Kampe, Walther

Duchowny katolicki, biskup pomocniczy

Urodzony: 31.05.1909 w Wiesbaden

Zmarł: 22.04.1998 w Limburgii

Po studiach teologicznych we Frankfurcie-St. Georgen i Monachium, Kampe został wyświęcony na księdza w Limburgu w 1934 r. i odprawił swoją pierwszą mszę 9 grudnia 1934 r. w kościele parafialnym St. Boniface w Wiesbaden. Wkrótce potem został przeniesiony do niemieckich emigrantów w Besarabii, gdzie przejął opiekę duszpasterską nad tamtejszą wspólnotą katolicką. W czasie wojny pracował w Sybinie i Odessie. W 1945 roku został deportowany do Ukrainy na roboty przymusowe, skąd udało mu się powrócić do Wiesbaden dopiero w 1947 roku. Pracował jako kapelan we frankfurckiej parafii św. Leonharda do 1952 r., kiedy to papież Pius XII mianował go pierwszym biskupem pomocniczym diecezji Limburg 20 lipca 1952 r. na prośbę biskupa Wilhelma Kempfa. Podczas Soboru Watykańskiego II Kampe kierował centrum informacyjnym dla niemieckojęzycznych dziennikarzy w Rzymie. W 1967 r. został wikariuszem biskupim dla obszaru synodalnego, asystentem duchowym Akcji Katolickiej i Akademii Katolickiej Rhabanus Maurus, która została otwarta w Wiesbaden w 1957 roku. W latach 1973-79 Kampe pełnił również funkcję dziekana katedry. Podczas jego kadencji odrestaurowano katedrę w Limburgu.

Jako jeden z wiceprzewodniczących "Towarzystwa Historii Kościoła Środkowego Renu" promował diecezjalną historiografię kościelną. Przez kilka lat był przeorem Zakonu Grobu Bożego, zajmował się tematem stosunków niemiecko-żydowskich i pełnił funkcję przewodniczącego niemieckiej sekcji katolickiego ruchu pokojowego Pax Christi od 1981 r. do przejścia na emeryturę jako biskup pomocniczy 31 maja 1984 r. W 1982 r. został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. W 1982 r. został odznaczony Wielkim Krzyżem Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec. Jego grób znajduje się na cmentarzu kanoników przy katedrze w Limburgu.