Kalle, Wilhelm Jakob Ferdinand
Kalle, Wilhelm Jakob Ferdinand
Chemik, przemysłowiec, polityk
Urodzony: 19.02.1870 w Biebrich
Zmarł: 07.09.1954 w Wiesbaden
Kalle studiował chemię w Genewie, Strasburgu i Erlangen, a także w TH Dresden. W 1897 r., po uzyskaniu stopnia doktora, został wspólnikiem w Chemische Fabrik Kalle & Co. w Biebrich, w 1904 r. został członkiem zarządu po przekształceniu rodzinnej firmy w spółkę akcyjną, a w 1925 r. przeszedł do rady nadzorczej po jej włączeniu do I. G. Farben. Stał tam na czele tzw. Koła Kalle, które składało się z politycznych przedstawicieli organów zarządzających I. G. Farben i wspierało konserwatywno-burżuazyjne spektrum partii. Od 1937 r. Kalle był wiceprzewodniczącym rady nadzorczej I. G. Farbenindustrie AG i członkiem Związku Przemysłu Niemieckiego Rzeszy. Uniwersytet Techniczny w Monachium przyznał mu tytuł Dr Ing. e.h.
Kalle rozpoczął karierę polityczną w 1912 r. jako radny miejski w Biebrich i przez długi czas pełnił funkcję przewodniczącego rady miejskiej. Po I wojnie światowej wstąpił do Niemieckiej Partii Ludowej (DVP). W latach 1919/20 był członkiem Pruskiego Zgromadzenia Ustawodawczego, w latach 1921/24 członkiem Pruskiego Parlamentu Krajowego, a w latach 1924-32 posłem do Reichstagu z ramienia Hesji-Nassau. Został wydalony z Biebrich w 1923 r. podczas okupacji francuskiej.
Kalle był przewodniczącym komisji gospodarczej dla okupowanych terytoriów w Koblencji i członkiem zarządu partii. W 1929 r. z powodzeniem prowadził kampanię na rzecz wzniesienia hali ku czci Stresemanna na Fischtorplatz w Moguncji, która została usunięta sześć lat później przez narodowosocjalistycznego gauleitera Hesji Jakoba Sprengera. W 1954 r. prowadził kampanię na rzecz jego przywrócenia.
Po II wojnie światowej musiał obawiać się oskarżenia w Norymberdze z powodu zaangażowania IG Farben w zbrodnie wojenne. Ponieważ jednak miał również powiązania z przeciwnikami nazistowskiego reżimu, został oszczędzony. Jego willa nad jeziorem Starnberg została skonfiskowana przez Amerykanów, więc on i jego żona musieli zamieszkać ze swoim szoferem.
W 1953 r. Kalle został honorowym obywatelem miasta Wiesbaden.
Literatura
Nassau Biography. Kurzbiographien aus 13 Jahrhunderten, wyd. 2, Wiesbaden 1992 (Veröffentlichungen der Historischen Kommission für Nassau 39). [S. 376].