Pierwszy numer Jahrbücher des Nassauischen Vereins für Naturkunde z 1844 roku zawierał dane z trzech stacji meteorologicznych w Nassau, a także objaśnienia dotyczące poziomu wody w największych rzekach stanu; informował również o czasie kwitnienia i dojrzewania dzikich i uprawnych roślin oraz czasie migracji ptaków wędrownych. Po zaledwie kilku latach zakres tematów stał się szerszy, a traktaty bardziej wyrafinowane, ponieważ coraz więcej autorów było wykwalifikowanymi naukowcami. Wielkość tomów również stale rosła. Szczególnie we wczesnych dniach istnienia stowarzyszenia, całe epoki były zdominowane przez naukowców wagi ciężkiej. Na przykład Leopold Fuckel opisał swoje obserwacje roślin kwitnących i grzybów w latach 1856-77, Adolph Schenk napisał standardowe prace na temat pszczół w latach 1850-68, a Arnold Pagenstecher poświęcił się intensywnie motylom w latach 1877-1912. W dziedzinie geologii/paleontologii bracia Fridolin von Sandberger i Guido Sandberger napisali liczne artykuły w latach 1846-95. Od 1846 r. członkowie rodziny Fresenius, w szczególności Hermann i Carl Remigius Fresenius, publikowali swoje bieżące obserwacje źródeł mineralnych Wiesbaden i dane hydrochemiczne. W latach 1931-79 i 1929-69 należy wymienić Fritza Kutschera i Franza Michelsa, którzy stali się znani z licznych esejów na temat geologii i hydrogeologii.

Tematyka artykułów w rocznikach koncentrowała się na botanice i zoologii, zjawiskach meteorologicznych i klimacie Wiesbaden, geologii, paleontologii, mineralogii, górnictwie i wodach gruntowych lub mineralnych i termalnych. W 1998 r. ukazały się specjalne tomy "Geologia i mineralizacja hydrotermalna", w 2004 r. "Streifzüge durch die Natur von Wiesbaden und Umgebung" (2. wydanie 2012), a w 2016 r. "Zwischen Mittelrhein und Taunus - Naturschätze in Lorch am Rhein". Jubileuszowy tom z okazji 100-lecia stowarzyszenia uhonorował wysiłki barona Antona von Breidbach-Bürresheima na rzecz założenia stowarzyszenia i muzeum jego portretem i po raz pierwszy pokazał pieczęć mamuta zaprojektowaną przez artystę z Wiesbaden Willy'ego Mulota w 1928 r. jako godło stowarzyszenia. Walter Czysz szczegółowo udokumentował historię stowarzyszenia i kolekcji, która od 2012 roku ponownie nosi nazwę Zbiorów Historii Naturalnej w Muzeum Wiesbaden, w jubileuszowym tomie z okazji 175. rocznicy w 2004 roku.

Obecnie (od 2015 r.) roczniki Nassauischer Verein für Naturkunde są zamawiane przez około 150 instytucji naukowych na całym świecie.