W 1879 roku "Herberge zur Heimat", dom z 10 łóżkami dla podróżnych i trzema pokojami gościnnymi dla potrzebujących, przyjął podróżujących rzemieślników i robotników. Ewangelickie Stowarzyszenie Misji Wewnętrznej nabyło obiekt i cały teren i wzniosło nowy budynek z ponad 40 pokojami i 95 łóżkami. Rozbudowane w latach 1907-10, nowe "Chrześcijańskie Hospicjum" było ukierunkowane na potrzeby ekskluzywnej klienteli.

Podczas I wojny światowej służyło ono jako szpital wojskowy i miejsce zakwaterowania dla potrzebujących. Wkrótce potem został ponownie zmodernizowany i przez kilka lat był domem rekonwalescencji. Podczas II wojny światowej obiekt nie został prawie w ogóle zniszczony. W latach powojennych schronienie znaleźli tu uchodźcy i osoby starsze, które stały się bezdomne.

Na początku lat sześćdziesiątych XX wieku budynek został ponownie wykorzystany jako hotel. Do starszego skrzydła dobudowano nowoczesny budynek z dużą salą konferencyjną "Oraniersaal", odpowiednią na konferencje i spotkania do 100 osób. Dzisiejszy hotel posiada 87 indywidualnie urządzonych pokoi. Jedynym odniesieniem do pierwotnego przeznaczenia hotelu jest figura na zewnętrznej fasadzie przedstawiająca podróżującego czeladnika.

Hotel, który dopiero od 1969 roku nosi nazwę Hotel Oranien, jest członkiem Stowarzyszenia Hospicjów Chrześcijańskich (VCH), które zostało założone w 1904 roku.