Το 1879, το "Herberge zur Heimat", ένα σπίτι με 10 κρεβάτια για ταξιδιώτες και τρία δωμάτια για άπορους, φιλοξένησε περιπλανώμενους τεχνίτες και εργάτες. Η Ευαγγελική Ένωση για την Εσωτερική Ιεραποστολή απέκτησε την εγκατάσταση και ολόκληρο το οικόπεδο και ανέγειρε ένα νέο κτίριο με πάνω από 40 δωμάτια και 95 κρεβάτια. Με περαιτέρω επέκταση το 1907-10, το νέο "Χριστιανικό Νοσοκομείο" ήταν προσανατολισμένο στις ανάγκες μιας πελατείας υψηλού επιπέδου.

Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, λειτούργησε ως στρατιωτικό νοσοκομείο και ως κατάλυμα για ανθρώπους που είχαν ανάγκη. Αμέσως μετά, εκσυγχρονίστηκε και πάλι και αποτέλεσε για αρκετά χρόνια αναρρωτήριο. Οι εγκαταστάσεις υπέστησαν ελάχιστες ζημιές κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Στα μεταπολεμικά χρόνια, πρόσφυγες και ηλικιωμένοι που είχαν μείνει άστεγοι βρήκαν εδώ ένα μέρος για να μείνουν.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, το κτίριο χρησιμοποιήθηκε και πάλι ως ξενοδοχείο. Στην παλαιότερη πτέρυγα προστέθηκε ένα σύγχρονο νέο κτίριο με μια μεγάλη αίθουσα συνεδριάσεων, το "Oraniersaal", κατάλληλο για συνέδρια και συγκεντρώσεις έως 100 ατόμων. Το σημερινό ξενοδοχείο διαθέτει 87 ξεχωριστά επιπλωμένα δωμάτια. Η μόνη αναφορά στον αρχικό σκοπό του ξενοδοχείου είναι μια φιγούρα στην εξωτερική πρόσοψη που απεικονίζει έναν περιπλανώμενο τεχνίτη.

Το ξενοδοχείο, το οποίο ονομάζεται Hotel Oranien μόνο από το 1969, είναι μέλος της Ένωσης Χριστιανικών Νοσοκομείων (VCH), η οποία ιδρύθηκε το 1904.