Hahn, Wilhelm

Pastor protestancki

Urodzony: 21 marca 1882 r. w Bechlingen (powiat Wetzlar)

zm.: 01.10.1957 w Wiesbaden

Hahn studiował teologię w Greifswaldzie, Halle i Marburgu. Początkowo studiował u bardziej konserwatywnych nauczycieli, ale ich "biblizm nie przemawiał do mnie". Dopiero w Halle, a przede wszystkim u Wilhelma Herrmanna (1846-1922) w Marburgu, Hahn odnalazł upragnioną orientację teologiczną, która uczyniła go "liberałem" przez całe życie. Uczęszczał do seminarium w Herborn w latach 1905/06 i zdał egzamin końcowy w Wiesbaden w 1908 roku. Po odbyciu służby wojskowej w Giessen, jego wikariat zabrał go do Hahnstätten, Holzhausen an der Haide i Weilburg, a także do Paulinenstift w Wiesbaden. W 1910 r. został pomocnikiem kaznodziei w kościele Ringkirche w Wiesbaden, a od 1928 r. pracował tu jako pastor.

Podczas walk kościelnych Hahn został przedstawicielem Rady Bractwa Kościoła Wyznającego, a po zakończeniu wojny tymczasowym dziekanem dekanatu Wiesbaden. Synod założycielski, który odbył się we Friedrichsdorfie w dniach od 30 września do 1 października 1947 r., podjął decyzję o połączeniu kościołów protestanckich w Hesji i Nassau (EKHN) i wybrał Martina Niemöllera na prezydenta kościoła. Hahn został jego zastępcą; został zatwierdzony na tym stanowisku przez synod w 1950 roku i przeszedł na emeryturę 30 czerwca 1952 roku. Hahn był już członkiem synodu składowego Nassau w 1922 roku i był członkiem synodu Nassau do 1932 roku.