Fresenius, Theodor Wilhelm

Chemik

Urodzony: 01.07.1856 w Wiesbaden

Zmarł: 02.04.1936 w Wiesbaden

Fresenius, drugi syn chemika Carla Remigiusa Freseniusa, uczęszczał do Königliche Realgymnasium am Luisenplatz, które ukończył w 1874 roku. Rozpoczął studia chemiczne w laboratorium ojca w Wiesbaden, a następnie kontynuował naukę na Uniwersytecie Cesarza Wilhelma w Strasburgu, gdzie uzyskał tytuł doktora w 1878 roku. W Strasburgu odbył roczną służbę wojskową jako ochotnik w Regimencie Artylerii Pieszej nr 10.

Po powrocie do Wiesbaden prowadził wykłady z fizyki w Instytucie Chemicznym swojego ojca Freseniusa, pracował praktycznie w laboratorium badawczym i był stałym reporterem Zeitschrift für Analytische Chemie. Już w 1884 r. przejął zarządzanie działem chemii żywności w laboratorium. Oprócz działalności dydaktycznej i administracyjnej, Fresenius poświęcił się pracy naukowej, np. poprawie czułości wykrywania arsenu w wodach mineralnych i wykrywaniu zafałszowań w cemencie portlandzkim.

Po śmierci ojca w 1897 r. przejął zarządzanie laboratorium wraz ze swoim najstarszym bratem Remigiusem Heinrichem Freseniusem i szwagrem Ernstem Hintzem, którą to funkcję pełnił wraz z bratem do czasu swojej śmierci po odejściu szwagra w 1912 roku.

Prowadził badania w wielu dziedzinach chemii, zarówno w zakresie testowania żywności i chemii analitycznej, jak i w dziedzinie zastosowań technicznych. Wybitne kamienie węgielne jego działalności wydawniczej to publikacja 17. poprawionego wydania Anleitung zur qualitativen chemischen Analyse oraz współredagowanie Zeitschrift für Analytische Chemie.

Podczas I wojny światowej Fresenius zgłosił się na ochotnika do służby wojskowej jako oficer rezerwy. Fresenius przez dziesięciolecia zajmował czołową pozycję w Kościele protestanckim i był szczególnie zaangażowany w reorganizację Kościoła regionalnego po I wojnie światowej. W 1929 r. został honorowym członkiem Stowarzyszenia Historii Naturalnej Nassau za swoją pracę jako wykładowca, autor wielu artykułów z różnych dziedzin nauki i członek zarządu. Był również honorowym członkiem Stowarzyszenia Niemieckich Chemików Żywności i otrzymał nagrodę Josef König Plaque.