Böhning, Georg

Zegarmistrz, hotelarz, bojownik o wolność

ur. 07.01.1788 w Wiesbaden

zm.: 17.08.1849 w Rastatt

Zegarmistrz brał czynny udział w oblężeniu Moguncji w 1814 r., a później w greckiej walce o wolność, po czym powrócił do Wiesbaden w 1827 r. i prowadził "Aachener Hof" przy Wilhelmstraße.

W tym samym czasie Böhning działał jako demokratyczny agitator i był obecny na licznych spotkaniach konspiracyjnych; został członkiem "Bund der Deutschen", był zaangażowany w atak straży we Frankfurcie i brał udział w festiwalu w Hambach. Być może prowadził także małą tajną drukarnię. W Wiesbaden był później jednym ze współzałożycieli Towarzystwa Republikańskiego i Stowarzyszenia Robotników.

Böhning był obserwowany przez władze i kilkakrotnie aresztowany.

W trakcie uzbrajania ludności, które zostało zatwierdzone w Wiesbaden w marcu 1848 r., został mianowany pierwszym dowódcą nowo utworzonej milicji obywatelskiej; odegrał decydującą rolę w ochronie pałacu miejskiego i całej monarchii. Zrezygnował z tego stanowiska 9 marca.

Po lipcowych zamieszkach w 1848 r., kiedy część mieszkańców Wiesbaden próbowała uwolnić uwięzionych żołnierzy artylerii, a miasto zostało następnie zajęte przez wojska federalne, Böhning uciekł na wygnanie. Wkrótce potem wziął udział w powstaniu w Badenii jako dowódca Szwajcarskiego Legionu Robotniczego, tak zwanego Legionu Uchodźców.

Po klęsce bojowników o wolność uwięzionych w twierdzy Rastatt, został skazany na śmierć przez sąd wojskowy i stracony w 1849 roku.

Od 1999 r. Böhninga upamiętnia niewielka tablica pamiątkowa na Wilhelmstraße, w miejscu jego dawnego hotelu.