Obrona cywilna
Podczas rewolucji 1848/49 w Wiesbaden utworzono również obywatelskie siły obronne. Celem liberalnych rzeczników nie było egzekwowanie swoich żądań politycznych siłą broni; byli raczej zainteresowani skuteczną ochroną przed zagrożeniami wewnętrznymi i zewnętrznymi.
Formowanie "Gwardii Narodowej" rozpoczęło się 2 marca. Kilka dni później oddziały przeszły swój pierwszy test, gdy 4 marca podjęto próbę szturmu na teatr, arsenał i pałac miejski. Pod przywództwem swojego pierwszego dowódcy, zegarmistrza i hotelarza Georga Böhninga z Wiesbaden, grupa strażników stawiła czoła zamieszkom i zapobiegła dalszej eskalacji przemocy.
Początkowo strażnicy byli podzieleni na 36 plutonów, ale później zostali podzieleni na trzy bataliony, z kompaniami zorganizowanymi według różnych grup wiekowych. W lipcu 1848 r. straż liczyła już około 1500 żołnierzy.
Sami żołnierze wybierali spośród siebie oficerów prowadzących. Po tym, jak Böhning zrezygnował ze stanowiska 9 marca, Wilhelm Goedecke, kapitan wojsk Nassau w Wiesbaden, został wybrany na jego następcę. Lokalny dowódca był również członkiem "Komitetu Bezpieczeństwa", organu zarządzającego i nadzorującego, który miał nadzorować organizację grupy mścicieli.
Kwestia uzbrojenia pozostawała problematyczna. Poza karabinami, strzelbami, szczupakami i kosami, w Wiesbaden w skład organizacji wchodzili także strażnicy. Ponadto wielokrotnie krytykowano poziom wyszkolenia i dyscypliny oddziałów. Po lipcowych zamieszkach w 1848 r., kiedy próbowano uwolnić uwięzionych artylerzystów, straż została najpierw rozbrojona, a następnie kompleksowo zreorganizowana. Zmniejszono liczbę żołnierzy. Jednocześnie liczne haniebne procedury wydalenia miały na celu osłabienie demokratycznej opozycji w Wiesbaden jako całości. Dowódca obywatelski Goedecke również zrezygnował ze stanowiska; jego następcą został mianowany kapitan Christoph Malm.
Wraz z niepowodzeniem cesarskiej kampanii konstytucyjnej i jednoczesnym wzmocnieniem reakcji w Nassau, Milicja Obywatelska w Wiesbaden stopniowo podupadała, aż w końcu została całkowicie usunięta z miasta.
Literatura
Wettengel, Michael: Die Wiesbadener Bürgerwehr 1848/49 und die Revolution im Herzogtum Nassau, Taunusstein 1998.